Foreign policy of Germany towards Georgia

Zjednoczone Niemcy uznały niepodległość Gruzji w 1992 r., jako jedno z pierwszych państw. Z powodu odległości, oraz z faktu podtrzymywania dobrych stosunków z Rosją, jednym z głównych partnerów Niemiec, Gruzja nigdy nie stała się szczególnie ważnym obszarem dla Niemiec na obszarze byłego ZSRR. Kontakty te nigdy nie nabrały specjalnego charakteru. Polityka Berlina wobec Tbilisi jest raczej pochodną kontaktów z Moskwa, ale równocześnie pochodną polityki Unii Europejskiej wobec tego państwa. W swych kontaktach z Gruzją Niemcy stosują zauważalne elementy soft power - co przejawia się kooperacją w dziedzinie energetyki czy ochrony środowiska. Rynek gruziński jest traktowany jako perspektywiczny dla niemieckich inwestorów. Aby było to możliwe Gruzja musi być państwem stabilnym i w pełni przewidywalnym. Jednocześnie trudno wskazać, aby polityka Niemiec wobec zakaukaskiego państwa wykazywała cechy oryginalne.

United Germany as one of the first countries recognized the independence of Georgia in 1992. Because of the distance and the fact of maintaining good relations with Russia, one of the main partners of Germany, for Germany Georgia has never become a particularly important area of interest within the former Soviet Union. These contacts have never been of any special nature. Berlin's policy towards Tbilisi is rather a derivative of contacts with Moscow, but also a derivative of the European Union’s policy towards this country. In its contacts with Georgia, Germany uses noticeable elements of soft power, which manifests itself in cooperation in the sphere of energy and environmental protection. Georgian market is treated as prospective for German investors but for this to be possible Georgia should be of a stable and fully predictable country. At the same time it is difficult to notice any original features in Germany's policy towards this transcaucasian state.