System wokaliczny dialektu kurpiowskiego

Bibliogr. s. 97-98

Niniejszy artykuł omawia system samogłoskowy dialektu kurpiowskiego. Przedstawione dane pochodzą z prowadzonych przeze mnie badań terenowych na Kurpiach w okresie ostatnich ośmiu lat. Artykuł dowodzi, że system wokaliczny kurpiowszczyzny jest znacznie bogatszy od systemu wokalicznego języka ogólnopolskiego i obejmuje dziesięć samogłosek będących segmentami kontrastywnymi w fonologicznej strukturze głębokiej. Charakter alofoniczny mają jedynie dwie samogłoski średnie i to tylko w kontekście przed spółgłoskami nosowymi. Samogłoski te da się opisać za pomocą bezwyjątkowych reguł dystrybucyjnych, które określam jako reguły ścieśnienia i cofnięcia. Przedstawione w artykule generalizacje opisowe są poddane analizie fonologicznej w ramach teorii optymalności.

This article presents the vowel system of Kurpian, a dialect of Polish spoken in northern Poland. The data come from the fieldwork that I conducted in Kurpia over a period of many years. Kurpian has a much richer system of vowel contrasts than Standard Polish, with three high vowels, five mid vowels and two low vowels. While in most contexts these vowels are contrastive, there are also contexts in which they can be derived by general processes of Kurpian. Two such processes are discussed here: Nasal Tensing and Nasal Backing. They are analysed in terms of Optimality Theory.