The management of an employer : the structural feature of an employment relationship disorganising the system of employment forms

Kierownictwo pracodawcy określane jest jako najważniejsza cecha przesądzająca o prawnopracowniczym charakterze umowy, w ramach której świadczona jest praca. Doktryna do elementów wskazujących na istnienie kierownictwa pracodawcy zalicza m.in pracowniczy obowiązek przestrzegania poleceń związanych z pracą, zobowiązanie do przestrzegania wyznaczonych warunków pracy, takich jak czas, miejsce i sposób jej wykonywania, nadzór przełożonego nad wykonywaniem pracy, rozdzielanie wynagrodzenia czy świadczeń socjalnych między pracowników. SN stwierdził natomiast, iż o kierownictwie pracodawcy można mówić już wtedy, gdy pracownikowi są wskazywane jedynie określone zadania (koncepcja tzw. podporządkowania autonomicznego). Zmiany form zatrudnienia polegające na coraz większym usamodzielnianiu się pracowników, związane m.in z ewolucją potrzeb konsumentów, z postępem technologicznym czy z rosnącą liczbą osób dobrze wykształconych, sprawiają, że kierownictwo pracodawcy często nie stanowi już cechy, która skutecznie wyróżnia stosunek pracy. Przeciwnie, granica między stosunkiem pracy a zatrudnieniem cywilnoprawnymi okazuje się być bardzo płynna i niejasna. Kluczowe dla metody typologicznej kierownictwo pracodawcy, w jego dzisiejszym ujęciu, nie uzasadnia przyznawania szczególnych uprawnień gwarantowanych przez prawo pracy jedynie zatrudnionym na podstawie umów o pracę; sytuacja faktyczna innych zatrudnionych często nie odbiega bowiem w istotny sposób od warunków podporządkowania istniejących w stosunkach pracy. Wśród koncepcji, które mogą zaradzić tej sytuacji, wskazać można postulat szczegółowego zdefiniowania kierownictwa w ustawie.

Management of employer is described as the most important quality prejudging that work is being performed under a contract of employment. To the elements indicating the existence of management of employer, the doctrine qualifies inter alia: employee's obligation to observe their working terms, such as time, place and system of working; employer's supervision over the execution of work; distribution of salaries or social security benefits between employees. Employer's authority to issue binding instructions regarding work is considered the most significant element. Changes in forms of employment, including the increasing independence of workers, related, among others, to the evolution of consumers' needs and technological progress, lead to the situation in which management of employer is often no longer seen as the quality which effectively distinguishes employment relationship. Though essential for the typological analysis, management of employer in its today's terms does not justify privileges 70 being granted only for those holding contract of employment. The actual situation of other workers is usually very similar to the conditions of subordination required by the employment relationship today. Among the ideas that can be the remedy for this situation, it is possible to indicate a demand to provide detailed definition of management of employer in the act.