development of the institution of an asset holder's consent and its place within the structure of crime

Niniejszy artykuł poświęcony jest problematyce zgody dysponenta dobrem i jej miejsca w strukturze przestępstwa. Podstawowym celem tekstu jest przedstawienie stanowisk prezentowanych w tym zakresie w polskiej oraz niemieckiej nauce prawa karnego. Głównym założeniem przeprowadzonej analizy jest ukazanie wyraźnie rysujących się różnic w poglądach doktryny na rolę i funkcję zgody. Przedstawiając powyższe zagadnienia autor skupia się na potencjalnych skutkach przyjęcia bądź odrzucenia tezy o dwoistym charakterze zgody w prawie karnym, w szczególności na wynikających stąd rozbieżności w zakresie warunków skuteczności zgody.

The paper is dedicated to a set of issues related to the consent of an asset holder and its place within the structure of crime. The fundamental objective of the paper is to present stances on this topic that have been adopted in Polish and German science of criminal law. The conducted analysis adopted as its assumption a demonstration of clear differences in the views of the doctrine on the role and function of consent. In presenting the above-mentioned issues, the author focuses on the potential effects of adopting or rejecting a thesis on the two-fold nature of consent in criminal law and the discrepancies that arise from it in the scope of the prerequisites of the effectiveness of consent.