Artykuł poświęcony jest uldze na prace badawczo-rozwojowe funkcjonującej w Polsce od 1 stycznia 2016 roku. Regulacja ta ma na celu stworzenie korzystniejszych warunków dla działalności innowacyjnej. Wprowadzone przez polskiego ustawodawcę przepisy obarczone są jednak pewnymi wadami. Związane są one w szczególności z faktem niedostosowania tych przepisów do potrzeb podatników, których działania badawczo-rozwojowe mają na celu wytwarzanie dóbr niematerialnych bądź usług. Podatnicy tacy mogą mieć problem z preferencyjnym rozliczeniem kosztów oraz z zastosowaniem samej ulgi na prace-badawczo rozwojowe. Wynika to w dużej mierze z faktu, że polski ustawodawca wymaga, by wytworzenie wartości niematerialnej i prawnej zakończyło się sukcesem i nie przewiduje możliwości rozliczenia w drodze odpisów amortyzacyjnych wartości wytworzonych we własnym zakresie. W artykule poddano powyższe problemy analizie w oparciu o materiał normatywny oraz poddano pod rozwagę możliwe sposoby rozwiązania tych problemów na gruncie obecnie obowiązujących przepisów.

The focus of the article is the tax allowance introduced in order to support the research and development, which was implemented in the Polish law in 2016. The goal of new regulations is to increase the number of innovations developed in Poland. However, new law is full of flaws and problems. The main sphere of doubts is connected with the taxpayers, whose research and development is focused on production of services or intangible assets. Such taxpayer may be discriminated: he may not be able to use beneficial methods of apprising tax costs and with the tax allowance itself. It is mostly a result of the fact, that Polish lawmaker still expects such research and development that ends with a success. It is also impossible to deduct costs of production of the intangible assets in the form of depreciation of assets. The goal of the article is to analyze legal matters connected with this topic and to formulate a proper solution on the basis of existing regulations.