Trudno jest ocenić dane o gatunkach skrytych i nocnych w ich naturalnym środowisku bez negatywnych skutków antropopresji. Metody nieinwazyjne są optymalnym sposobem badania dzikich kotowatych, a fotopułapki wydają się być bardzo skuteczne, przy czym badania na kotach stanowią prawie 10% wszystkich badań nad fotopułapkami. Celem pracy było poznanie przestrzennego i czasowego rozmieszczenia rysia euroazjatyckiego (Lynx lynx) w Gorczańskim Parku Narodowym oraz innych czynników, które mają znaczenie w aktywności tego gatunku. W badaniach wykorzystano nagrania z fotopułapek z lat 2017-2019. W tym okresie uzyskano 8000 nagrań w 30 lokalizacjach, ale ryś został zarejestrowany tylko w 12 lokalizacjach, a 320 z 832 rekordów uznano za unikatowe obserwacje. Rozmieszczenie przestrzenne rysi odnotowano głównie w północno-wschodniej i południowej części Parku. Natomiast nie zarejestrowano tego gatunku w zachodniej części, obszaru, w którym liczniejsze są szlaki turystyczne i generalnie większy wpływ antropopresji. Uzyskane dane geoprzestrzenne odpowiadały poszczególnym areałom rysia. Jeżeli chodzi o zmienność czasową, największą liczbę unikalnych nagrań uzyskano w okresie rozrodu zimowo-wiosennego rysia. Ponadto po raz pierwszy przeanalizowano i porównano dobową aktywność gatunków dla tego obszaru. W przypadku rysi odnotowano więcej aktywności dziennej, która stanowiła 65.00% wszystkich nagrań (n=208) zarejestrowanych po wschodzie i przed zachodem słońca. Dobowa aktywność rysia miała dwa główne szczyty, w okresie świtu i zmierzchu. Wzorce aktywności zaczynały się później rano i kończyły się wcześniej wieczorem w porównaniu do danych literaturowych. Zmiany te tłumaczono niepokojem związanym z obecnością ludzi w tym terenie, mimo iż obszar należał do terenu objętego ochroną. W ramach kontynuacji badań, zaplanowano przeprowadzenie indywidualnej identyfikacji osobników i podjęcie próby przeanalizowania interakcji między gatunkami sympatrycznymi za pomocą wzorców aktywności.

It is difficult to assess data on elusive and nocturnal species in their natural habitat without the negative effects of human pressure. Non-invasive methods are the most optimal way to study wild felids, and camera traps were shown to be effective. This study aimed to access spatial and temporal distribution of Eurasian lynx (Lynx lynx) in Gorce National Park and factors that contribute to it, based on camera trap records for years 2017 to 2019. During this period, around 8000 animal records were taken at 30 locations, but lynx was only recorded at 12 locations, and 320 of 832 records were considered as unique observations. The estimated spatial distribution of lynx referred to the north-eastern and southern parts of the Park, but the species was not registered in the western part which includes more tourist routes and is affected by human disturbance. The obtained geospatial data corresponded to individual lynx territories. Regarding temporal variability, the highest number of unique records was taken during winter-spring, during lynx reproduction period. Furthermore, for the first time for this area, the species daily activity was analysed by hours and compared between the seasons. Diurnal activity was more common, with 65.00% of the records (n=208) taken after sunrise and before sunset. Daily activity of lynx had two main peaks, in dawn and dusk periods. Activity patterns started later in the morning and ended earlier in the evening than reported in the literature. This change in activity can be explained by human disturbance in the park, even though it is under protection. In continuation of the camera trap study, individual identification is planned to be performed and sympatric species interactions to be accessed using activity patterns.