Ścieśnienia końcowe w dialekcie kurpiowskim

Bibliogr. s. 64-65

Niniejszy artykuł omawia występowanie samogłosek ścieśnionych w systemie deklinacyjnym dialektu kurpiowskiego. Przedstawione wyniki oparte są na przeprowadzonych przeze mnie badaniach materiałowych we wsiach środkowego pasa regionu kurpiowskiego i dotyczą alternacji pomiędzy samogłoskami nieścieśnionymi a ścieśnionymi. Ścieśnienia zachodzą w końcowej sylabie rzeczowników przed spółgłoską dźwięczną, która może być albo obstruentem albo sonorantem. Analiza opisowych reguł przedstawiona jest w ramach derywacyjnej teorii optymalności.

This article investigates the occurrence of tense vowels in Kurpian and reports on the results of my fieldwork conducted in the villages of central Kurpia. The article looks at declensional paradigms of nouns and concludes that lax vowels alternate with tense vowels when they are followed by a voiced consonant (an obstruent or a sonorant) at the end of the word. The descriptive generalizations are analysed formally in terms of Derivational Optimality Theory, a framework that is well equipped to handle the opacity unveiled by the Kurpian data.