Celem artykułu jest omówienie zjawiska dotyczącego wymienności występowania dwóch elementów znaczeniowych w rdzeniach czasownikowych (manner/result complementarity, Levin i Rappaport Hovav 1991, 2006). Jako model badawczy została przyjęta analiza znaczenia leksykalnego, zakładająca dekompozycję na predykaty pierwotne, która determinuje strukturę składniową na poziomie pogranicza leksykonu i składni. Głównym założeniem wspomnianej restrykcji jest możliwość leksykalizacji przez dany rdzeń czasownikowy tylko jednego elementu znaczenia. Ograniczenie to z jednej strony wpływa na charakterystykę składniową klas czasowników, z drugiej zaś pozwala na wyjaśnienie tej charakterystyki. Analiza polskich przykładów jest spojrzeniem na wspomniane zjawisko językowe z perspektywy innego języka celem weryfikacji reguł leksykalnych przedstawionych przez Levin i Rappaport Hovav (2006, 2013). Jako element dyskusji została również omówiona relacja pomiędzy wykładnikami morfologicznymi rezultatu czynności w formie przedrostków czasownikowych a semantycznym elementem celu charakteryzującym polskie czasowniki rezultatywne.

The aim of the paper is to discuss the Manner/Result Complementarity (Levin and Rappaport Hovav 1991, 2006) as one of the restrictions on the construal of lexical meaning at the level of lexicon-syntax interface from the perspective of Polish. The investigation of the manner/result complementarity provides good ground for the analysis of the nature of the relationship between the lexical meaning of a verb and the associated syntactic projection of a verb phrase. The investigation of Polish examples in the paper is presented as a test for the cross-linguistic validity of the complementarity. In the course of the discussion, the role of morphological marking is integrated into the analysis as reflecting the lexicalization pattern of Polish result verbs.