Autorki są zainetersowane semantyczną (= nie formalną) ewolucją datywnego stosunku przypadkowego. Prowadzą swoją analizę w ramach antropocentrycznej teorii przypadka i dowodzą, że referentem datywnej grupy imiennej (NPD) jest drugi (w hierarchii komunikatywnej) człowiek - uczestnik zdarzenia, o którym mowa (benefi ciens, adresat...). Przedmiotem analizy jest również opozycja: G ~ D; referent NPG jest interpretowany jako possessor w kontekstach, kiedy relacja: possessor ~ possessum jest realizowana na poziomie grupy imiennej, a nie zdania. Pozycja syntaktyczna, adwerbalna vs. adnominalna, jest przedstawiona jako podstawowa, defi nicyjna różnica między NPD i NPG na płaszczyźnie formalnej.

The authors are interested in the semantic (= not formal) evolution of the dative case relationship. They carry their analysis in the framework of the anthropocentric case theory and argue that the referent of the dative NP (NPD) is the second (in the communicative hierarchy) human protagonist of the event (beneficiens and/or experiencer). Also the D ~ G opposition is analyzed on the semantic plane, with the referent of the NPG interpreted as the possessor in contexts when the possessor - possessum relation is realized at the level of a NP, and not at the sentential level. The syntactic, adverbal vs. adnominal position is understood as the basic, definitional difference between NPD and NPG at the formal plane.