O nienomratywnych funkacjach stanu wyjątkowego : spojerzenie na francuski état d'urgence

Ze względu ma rosnące zagrożenie terrorystyczne, niektóre rządy wykorzystują stan wyjątkowy w celach antyterrorystycznych. W artykule staram się wykazać, że poza klasycznymi funkcjami normatywnymi, stan wyjątkowy zyskał nowe funkcje pozanormatywne. Zwyczajowo znajdujący się na przecięciu prawa i polityki, w czasach islamistycznego radykalizmu stan wyjątkowy nabiera wartości terapeutycznej. Przedstawiam zarówno pozytywne, jak i negatywne skutki wykorzystania ustawodawstwa wyjątkowego dla psychiki jednostek i stanu społeczeństwa jako wspólnoty politycznej. W tym celu przywołuję najnowsze prace z zakresu prawa, psychologii i socjologii. Dzięki temu ustawy wyjątkowe zostają przedstawione w interdyscyplinarnym świetle, niezbędnym dla zrozumienia współczesnego terroryzmu i jego społecznych konsekwencji. Wnioskiem z pracy jest to, że stan wyjątkowy nie stanowi odpowiedniej ramy dla walki z terroryzmem.

As a consequence of soaring jihadi menace, some governments turn to state of emergency with a counterterrorism purpose. In this article I argue that besides classic normative ones, state of emergency gained today a second set of functions that are extra-normative. Traditionally positioned at intersection of law and politics, state of emergency in times of Islamistic radicalism starts to have an extra therapeutic value. I present both positive and negative consequences of the use of emergency legislation on individual psyche and condition of society as a political community. In order to achieve this I call on recent works in domains of law, philosophy and sociology. By doing so, emergency laws are being presented in multidisciplinary light, indispensable for understanding modern terrorism and its social consequences. I am concluding that state of emergency is not an adequate framework for tackling terrorism.