Porządek sufiksów w wielokrotnych zdrobnieniach : na materiale języka polskiego i bułgarskiego

Bibliogr. s. 136-138

Artykuł prezentuje opis kombinacji sufiksów występujących w deminutywach drugiego i trzeciego stopnia w języku polskim i bułgarskim. Wykazujemy w nim, że tworzenie deminutywów pierwszego i drugiego stopnia w obu językach zależy od czynników fonologicznych, morfologicznych, semantycznych i psycholingwistycznych. Spośród wielu hipotetycznych kombinacji sufiksów deminutywnych wykorzystywanych jest w rzeczywistości zaledwie kilka. Oba języki filtrują swoje względnie obszerne zasoby sufiksów DIM1 i używają bardzo niewielu z nich do tworzenia rzeczowników DIM2 (w języku bułgarskim również do tworzenia rzeczowników DIM3). Ponadto tylko sufiksy pojawiające się w rzeczownikach DIM2 mogą derywować rzeczowniki DIM3. Kombinacje sufiksów w deminutywach pierwszego i drugiego stopnia są stałe i przypominają szablon. Artykuł jest przyczynkiem do teorii morfologicznej - do właściwego rozumienia procesów deminutywizacji, próbą ustalenia listy sufiksów kończących procesy derywacyjne i odkrycia zasad, które rządzą układem afiksów w językach naturalnych.

In this article we investigate suffix combinations in second- and third-grade diminutive nouns in Polish and Bulgarian. We show that the formation of double and multiple diminutives in both languages is subject to phonological, morphological, semantic and psycholinguistic constraints. Although diminutive suffixes constitute a semantically homogeneous set, they do not combine freely with each other and of all possible combinations of diminutive suffixes in a language only a very few exist. Both languages under scrutiny in this paper 'filter' their relatively large sets of DIM1 suffixes and use a very few of them for the formation of DIM2 nouns, and Bulgarian also for DIM3 nouns. Moreover, only suffixes that occur in DIM2 nouns can derive DIM3 nouns in Bulgarian. The combinations of diminutive suffixes in double and multiple diminutives are fixed and resemble to some extent a template order. The paper also contributes to morphological theory: to the proper understanding of diminutivization, to the definition of closing suffixation, and to revealing the way affix order is constrained in human languages.