Niniejszy artykuł omawia cele rosyjskiego zaangażowania w Syrii w dwa lata po tym, jak przybrało ono formę bezpośredniej interwencji wojskowej. Argumentujemy, że polityka Rosji na Bliskim Wchodzie jest zorientowania na znacznie szerszy zakres celów niż tylko regionalne i dlatego nie można jej oceniać tylko poprzez tam zachodzące wydarzenia. Oceniając natomiast możliwy przyszły rozwój wypadków sądzimy, że Rosja preferuje możliwie niskokosztową drogę do osiągania wielu szczegółowych celów, na ile są one możliwe w danym momencie. A zatem Kreml jest przede wszystkim nastawiony na reagowania na zmieniającą się sytuację w celu osiągnięcia taktycznych korzyści.

This article is supposed to explain the goals of the Moscow’s involvement in Syria, two years after its engagement took form of direct military intervention of the Russian armed forces. We will argue that the Russian Federation’s policy in the Middle East is oriented to much wider scope of goals than just regional ones, therefore it should not be judged only by the conduct of events there. Assessing the possible future, we hold that Russia appears to prefer a cost-effective way to achieve multitude of specific goals, if they are deemed possible to accomplish at the moment. So, the Kremlin is first of all prepared to react to the changing situation for tactical advantages.