Bibliogr. s. 168-170

Ten dwuczęściowy artykuł dotyczy przetwarzania dwóch rodzajów złożonych konstrukcji czasu przyszłego w języku polskim (z czasownikiem leksykalnym w formie imiesłowu i bezokolicznika). W pierwszej części przedstawiony jest projekt (design) i prognozy (hypotheses) badania ERP, którego celem było monitorowanie korelatów EEG dwóch rodzajów temporalnych niezgodności: i) niezgodności pod względem czasu pomiędzy czasownikiem posiłkowym czasu przyszłego a modyfikatorem czasu przeszłego wczoraj (w porównaniu z semantycznie zgodnym modyfikatorem jutro) oraz ii) niezgodności pod względem aspektu między czasownikiem posiłkowym a formą dokonaną czasownika leksykalnego (w porównaniu z wymaganą formą niedokonaną). Ponadto celem badania było sprawdzenie, czy (nie)dopasowanie pod względem kategorii czasu między określonymi słowami w zdaniu może spowodować iluzje gramatyczności poprzez określenie, czy obecność przysłówka wczoraj wywołuje złudzenie gramatyczności w przypadku dokonanych dopełnień imiesłowowych, ale nie bezokolicznikowych. Tylko pierwsze z nich są powierzchownie identyczne z formami czasu przeszłego, potencjalnie więc mają cechę [past]. Szczegółowy opis badania i jego wyników, a także ogólna dyskusja zostaną przedstawione w drugiej części artykułu.

This two-part paper is concerned with the processing of two types of compound future in Polish, with infinitival and participial complements. In the first part we present a design and predictions of an ERP study whose goal was to monitor the EEG correlates of two types of temporal mismatches: i) tense mismatches between the future auxiliary and the past tense modifier wczoraj ('yesterday') relative to the jutro ('tomorrow') baseline and ii) aspect mismatches between the future auxiliary and the perfective aspect of the lexical complement relative to the imperfective baseline. In addition, we wanted to assess whether matching tense specifications in different words of a sentence can cause grammatical illusions. To this aim, we tested whether the presence of the adverb wczoraj ('yesterday') (specified for [past]) could give rise to an illusion of grammaticality for perfectives as l-participles (allegedly [past] marked), but not as infinitives (not having any [past] specification). The study and its results as well as a general discussion of the findings will be presented in Part II of the paper.