Bibliogr. s. 141-144

Celem niniejszego artykułu jest wyjaśnienie braku możliwości tworzenia strony biernej czynnościowej od polskich czasowników stanu z nosicielem stanu w pozycji dopełnienia. W poszukiwaniu wyjaśnienia tego ograniczenia w strukturze składniowej w niniejszym artykule zastosowano testy dotyczące hierarchii argumentów predykatów psychologicznych. Efekty wiązania zaimków anaforycznych, zmiennych zaimkowych oraz wyrażeń referencyjnych (warunki A i C teorii rządu i wiązania) nie pozwalają na uzyskanie jednoznacznej odpowiedzi, który z dwóch argumentów - nosiciel stanu czy argument T/SM - zajmuje wyższą pozycję w zdaniu. Przyjmuje się więc za Landauem (2010), że to nosiciel stanu jest generowany wyżej w strukturze niż argument T/SM. W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że polskie czasowniki stanu z nosicielem stanu nie są nieakuzatywne pod względem składniowym, a brak strony biernej czynnościowej dla tych czasowników jest pochodną ich złożonej struktury ergatywnej, w której nie występuje argument zewnętrzny, a oba wybierane argumenty są argumentami wewnętrznymi (Bennis 2004).

The current paper is an attempt to provide a syntactic account of the immunity of Polish stative Object Experiencer (OE) verbs to verbal passivisation. In search for the syntactic structure of stative OE verbs, and the hierarchy of their arguments, it is demonstrated here that the evidence based on Condition A, pronominal variable binding, and Condition C effects is inconclusive, and hence does not allow us to determine which of the two arguments - the Experiencer or the Target/Subject Matter (T/SM) - is projected higher in the structure. It is then suggested that the answer to the question why stative OE verbs do not form verbal passives crucially relies on their having a complex ergative structure as in Bennis (2004), where both arguments are internal, while the external argument is missing altogether. At the same time, it is assumed after Landau (2010) that the Experiencer is projected higher than the T/SM.