Some remarks about the change of rape's prosecuting

Celem artykułu jest rozważenie, czy usunięcie art. 205 k.k., a tym samym wprowadzenie trybu ścigania zgwałcenia ex officio, ma szansę przynieść pozytywne efekty w praktyce polskiego wymiaru sprawiedliwości. Przemyślenia przedstawione w tekście są próbą znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy istnieją perspektywy na zwiększenie wykrywalności tego przestępstwa i zmniejszenie bezkarności sprawców takich czynów, zachowując jednak odpowiedni poziom ochrony dla osób pokrzywdzonych. Zdaniem autorki, istnieje zależność pomiędzy posługiwaniem się przez społeczeństwo i organy ścigania stereotypami na temat zgwałcenia, a składaniem zawiadomienia o tym przestępstwie. Od zachowania policjantów, prokuratorów i innych przedstawicieli instytucji publicznych wobec ofiary zgwałcenia zależy nie tylko to, jak będzie wyglądało postępowanie karne w danej sprawie, ale także (a może przede wszystkim), jak będzie wyglądało dalsze życie osoby pokrzywdzonej i jak poradzi sobie ona z konsekwencjami traumatycznego przejścia.

The aim of this article is to wonder whether the removal of article 205 of the Polish Penal Code could bring positive effects in practice of Polish justice system. Reflections presented in the text are an attempt to find an answer to the question of whether there are prospects for enhancing the detection of this crime and reducing impunity of perpetrators, while maintaining an adequate level of protection for victims. What is more, the author hypothesized that peculiar dependence between the stereotypes and notification of rape exists. The behavior of police officers, prosecutors and other representatives of public institutions towards victims of rape have influence not only on a criminal investigation into the case, but also (and perhaps primarily) on the further life of the victim.