Bibliogr. s. 82-83

Artykuł koncentruje się na użyciu zdrobnień w języku polskim w celu wyrażenia ironii. Zjawisko to jest omawiane pod kątem morfopragmatycznym (Dressler, Merlini Barbaresi 1994; Merlini Barbaresi 2015; Nagórko 2015), a sama analiza opiera się na wynikach przeprowadzonego na małą skalę badania ankietowego, w którym dwunastu respondentów opisało swoje odczucia w odniesieniu do znaczenia pragmatycznego zdrobnień występujących w trzech wypowiedziach zaczerpniętych ze spontanicznych rozmów użytkowników języka polskiego. W większości przypadków ocena respondentów jest negatywna, a znaczenie pragmatyczne ukazanych zdrobnień reprezentuje arogancki typ ironii.

This paper focuses on the use of diminutives in Polish to express irony. The phenomenon is analyzed from the perspective of morphopragmatics (Dressler, Merlini Barbaresi 1994; Merlini Barbaresi 2015; Nagórko 2015) and reports on the results of a small-scale informant-based study, in which twelve respondents described their evaluation of the pragmatic meaning contributed by diminutives in three naturally-occurring spoken sentences. In most cases, there was a negative reaction to the diminutives as it was considered they represent an arrogant type of irony.