The use of VR simulators to train UAV operators and support

Opracowanie prezentuje ramy koncepcyjne dla wykorzystania symulatorów w wirtualnej rzeczywistości do szkolenia operatorów i obsługi platform bezzałogowych statków powietrznych. Zaprezentowano teorię uczenia się przez doświadczenie stworzoną przez Davida Kolba. Postuluje on, że wiedzę zdobywa się głównie poprzez praktykę. W teorii tej podkreśla się przede wszystkim fakt, że uczenie się stanowi proces aktywnej eksploracji przebiegający w interakcji pomiędzy osobą a jej środowiskiem. Z uwagi, że zaprojektowanie szkolenia w paradygmacie teorii Kolba z wykorzystaniem tradycyjnych środków przekazywania wiedzy i umiejętności jawi się jako bardzo trudne, jeśli nie niemożliwe, autorzy postulują wykorzystanie narzędzi wirtualnej rzeczywistości w celu przezwyciężenia trudności, takich jak wysokie koszty szkolenia czy ryzyko uszkodzenia sprzętu. Praca porusza również problematykę transferowalności doświadczenia nabytego w wirtualnej rzeczywistości do świata rzeczywistego. Przedstawiono elementy struktury gier komputerowych, które po przeniesieniu do symulatora szkoleniowego w wirtualnej rzeczywistości mogą przyczynić się do zwiększenia efektywności uczenia się. Autorzy wskazują również na warunki konieczne do skuteczne- go transferu umiejętności, takie jak: immersja, realizm i poczucie bycia obecnym w symulowanym środowisku. Nakreślono także korzyści, ograniczenia i potencjalne ryzyka związane z zastosowaniem interfejsów nagłownych, ze szczególnym uwzględnieniem problemu choroby symulatorowej. Wskazano również rekomendacje dotyczące jej przeciwdziałania. Ponadto pokrótce przedstawiono proces prototypowania symulatora szkoleniowego w wirtualnej rzeczywistości przy użyciu popularnych narzędzi m.in Unity i Unreal Engine.