Vulnerable bodies : Judith Butler, self-destruction, and radical acts of resistance

Artykuł analizuje kategorię cielesnej podatności (vulnerability) i kruchości życia w ujęciu Judith Butler. Autorka stawia pytania o projektowany przez Butler nieopozycyjny związek między podatnością podmiotu a oporem. Refleksji poddany zostaje również Butlerowski postulat niestosowania przemocy, dla którego wyzwaniem są analizowane w tekście przykłady działań, wykorzystujących co prawda podatność, ale przybierających postać destrukcji lub autodestrukcji. Zestawiając dwa przypadki samospalenia (Omida Masumali i Ryszarda Siwca) oraz dwie figury terrorystek (Ulrike Meinhof z RAF i Marthy Doherty fikcyjnej członkini IRA z powieści Anny Bojarskiej Agitka), autorka zwraca uwagę na trudną czasem do wytyczenia granicę między "siłą bezsilnych" a "przemocą zranionych".

The article analyses the category of vulnerability and precarity of life as present in Judith Butler’s thought. The author reflects on Butler’s non-contradictory model of the relationship between a subject’s vulnerability and resistance. Also, Butler’s postulate of the non-use of violence is discussed in relation to the challenging actions which make use of vulnerability, but take the form of destruction or self-destruction. Comparing two cases of self-immolation (that of Omid Masumali and Piotr Siwiec) on the one hand and two figures of female terrorists (Ulrike Meinhof from RAF and Martha Doherty, a fictitious IRA member in Anna Bojarska’s novel Agitka) on the other, the author draws attention to the difficulties in the delineation of the boundary between the "power of the powerless" and "the violence of the wounded".