Wśród wielu prehistorycznych osiedli wyżynnych położonych w Karpatach Zachodnich stanowisko w Maszkowicach wykazuje unikatowe cechy. Osada zajmuje szczytowe wypłaszczenie (około 0,5 ha) niewielkiego cypla nazywanego Górą Zyndrama, która dominuje nad doliną Dunajca. Prowadzone na dużą skalę prace wykopaliskowe z lat 1959-1975 doprowadziły do odsłonięcia pozostałości zabudowy z końca epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza. Dopiero jednak nowe badania, realizowane od 2010 roku, pozwoliły na dokładniejsze zadokumentowanie pozostałości osiedla z wczesnej epoki brązu, w tym monumentalnych kamiennych fortyfikacji, które otaczały osadę począwszy od jej pierwszej fazy. Mur z Góry Zyndrama jest datowany na XVIII w. p.n.e. i stanowi jeden z najstarszych przykładów kamiennej architektury obronnej w Europie poza strefą śródziemnomorską. Dzieje osadnictwa z wczesnej epoki brązu mogą być podzielone na trzy fazy budowlane. Podczas drugiej i trzeciej z nich konstrukcja kamienna pełniła funkcję muru oporowego podtrzymującego taras budowlany. Pozostałości kilku domów z tych faz były przedmiotem badań prowadzonych w latach 2010-2017.