The right of nations to self-determination and the practice of states

Artykuł stanowi próbę uporządkowania współczesnych tendencji w praktyce państw w odniesieniu do realizacji prawa narodów do samostanowienia. Tytułem wstępu przedstawiono rozważania ogólne na temat znaczenia prawa do samostanowienia we współczesnym systemie prawa międzynarodowego, zakreślając jednocześnie wątpliwości związane z nieprecyzyjnym i niedookreślonym charakterem tej normy. W dalszej części zaprezentowano spostrzeżenia odnoszące się do społeczności międzynarodowej oraz specyfiki współczesnych procesów państwotwórczych, a także omówiono zagadnienie konfliktu wartości, na który powołują się państwa odmawiając narodom prawa do samorealizacji. W ostatniej części artykułu dokonano krótkiej analizy praktyki wybranych państw. Całość zwieńczono podsumowaniem.

The article makes an attempt to present contemporary tendencies in the practice of states with regard to the implementation of the right of nations to self-determination. The introductory part, presents general considerations on the significance of the right to self-determination in the contemporary system of international law, at the same time outlining the doubts related to the imprecise and indeterminate nature of this norm. Furthermore, the article puts focus on observations regarding the international community and the specifics of contemporary state-building processes, as well as the issue of the conflict of values, to which states refer while denying nations the right to self-fulfillment. Finally, a short analysis of the pracice of selected countries is made. The article is concluded with a concise summary.