Why Emma Bovary had to be killed? : literature, democracy and medicine

Streszcz. po ang.

Jacques Rancière czyta "Panią Bovary" - a także "W poszukiwaniu straconego czasu" Prousta oraz "Fale" Virginii Woolf - jako świadectwa zmieniającej się relacji życia i literatury. Likwidacja hierarchii tematów, do której dochodzi w czasach Flauberta, jest funkcją przemian struktury społecznej, rozwoju nowoczesnej demokracji i kultury „ekscytacji”, wiąże się też silnie z dyskursem medycznym. Flaubert - podobnie jak potem Proust i Woolf - musi łączyć cechy realisty i estety, dlatego absolutyzuje "styl" jako ostatnią definicję literatury. Emmę Bovary, która mylnie utożsamiła literaturę i życie, musi zaś skazać na śmierć, by ocalić sztukę pisania jako odrębną dziedzinę dzielenia zmysłowego.

Jacques Rancière reads Madam Bovary - but also Proust's In Search of Lost Time and Virginia Woolf's Waves as an evidence of changing relationship between life and literature. The rejection of the hierarchy of themes characteristic of Flaubert's times is already a function of the transformation of the social structure, the development of modern democracy and the culture of "excitement", but it is also strongly related to the medical discourse. Flaubert - like Proust and Woolf later on - has to combine the features of the realist and the aesthete that is why he absolutises "style" as the ultimate definition of literature. Emma Bovary, who mistook literature for life, has to be sentenced to death so the art of writing could be saved as a separate discipline of the distribution of the sensible.