Solidarność jest "cudem". Zasługuje ona na takie miano nie tylko ze względu na relatywną rzadkość nieinstrumentalnej, spontanicznej i pełnej ufności współpracy we współczesnych zatomizowanych społeczeństwach, lecz także ze względu na swój niewytłumaczalny i niezmiennie fascynujący fundament: ludzką wolność. Artykuł opisuje naturę "cudów" na przykładzie dwóch klasycznych tradycji myśli europejskiej: antycznej i judeochrześcijańskiej. Obraz solidarności wyłaniający się z tej analizy dowodzi, że solidarność jest źródłowo i nieredukowalnie fenomenem liberalnym, a więc ufundowanym na wolności i pomnażającym wolność.

Solidarity is a "miracle", and not only because of the relative rarity of spontaneous, trusting, non - instrumental cooperation in todays’ atomized societies, but also be- cause of its inexplicable, invariably striking fundament - human freedom. This essay investigates the nature of "miracles", drawing on two giant traditions - the ancient, Judaeo - Christian. The image of solidarity that emerges from this analysis proves that solidarity is originally and irreducibly a freedom - enhancing concept.