The patriotic-national poetry in the contemporary Bahrayn

Bahrajn był i jest ojczyzną wielu znamienitych poetów, m.in Tarafy Ibn al-Abda – autora najdłuższej w poezji przedmuzułmańskiej mu’allaki. Obecnie wśród poetów z Bahrajnu popularny jest wiersz wolny (szir hurr) reprezentowany przez Alego Abd Allaha Chalifę, Alawiego al-Haszimiego, Kasima al-Haddada, oraz wiersz pisany prozą (kasidat an-nasr) reprezentowany przez Alego asz-Szarkawiego, Abd al-Hamida al-Ka’ida i Jakuba al-Muharrakiego. Poeci w swojej twórczości odwołują się do historii, szczególnie okresu odzyskania niepodległości w 1971 roku. Choć kraj, dzięki wejściu na drogę ekonomicznego liberalizmu w latach 70. zapoczątkował okres prosperity i wzrostu gospodarczego państwa, w literaturze utrzymywał się pesymistyczny nurt skierowany przeciwko negatywnemu obliczu kapitalizmu w wydaniu bahrajńskim. W związku z istnieniem w latach 70. monopartyjnego systemu rządów twórczość literacka stała się obiektem wzmożonej cenzury. W swojej twórczości wspomniani wyżej poeci zwracają uwagę na takie pojęcia jak: wolność, prawda, miłość czy sprawiedliwość. Nie brak w ich utworach odniesień do miłości ojczyzny i zaangażowania w sprawy narodowe. Starają się analizować miejsce człowieka we współczesnym mu świecie, jego relacje z innymi i stosunek do samego siebie oraz odniesienie do narodu i ojczyzny.

Bahrain was and is the homeland to many eminent poets including Tarafa Ibn al-Abd – the author of the longest pre-Islamic mu’allaqa. Free verse (shir hurr) is at present popular amongst poets from Bahrain as represented by the works of Ali Abd Allah Khalifa, Alawi al-Hashimi, Qasim al-Haddad as well as poetry in prose as written by Ali ash-Sharqawi, Abd al-Hamid al-Qa’id and Yaqub al-Muharraqi. Poets of all leanings make reference to history, in particular the period in which independence was gained (1971). Although the country, as a result of the embarking on a path of liberal economics in the 1970s heralding prosperity and economic growth, is presented within its literature in a pessimistic current directed against the negative face of capitalism in its Bahraini manifestation. Literature has been subject to censorship since the 1970s as a result of the presence of a single-party political system. The above mentioned poets draw the reader to concepts such as: freedom, truth, love and justice. There is no absence in their work of references to the fatherland and involvement in national issues. They attempt to analyse the place of man in the contemporary world, his relations with others and his relationship with himself, as well as references to the nation and one’s country of origin.