The link between dissociative experiences and depression states – a correlative study

Celem niniejszej pracy było zbadanie występowania zależności między symptomami zaburzeń depresyjnych oraz stanów dysocjacyjnych i depersonalizacji, w populacji osób dorosłych.W badaniu wzięło udział łącznie 175 osób. Badani wypełniali 3 kwestionariusze, mierzące: 1) nasilenie symptomów depresyjnych (PHQ-9), 2) nasilenie doświadczeń dysocjacyjnych (DES-R PL) oraz 3) nasilenie mechanizmu depersonalizacji (SMD).Wyniki przeprowadzonego badania potwierdzają hipotezy badawcze i wskazują na istotne korelacje między depersonalizacją, doświadczeniami dysocjacyjnymi a depresją. Badania pozwoliły także na weryfikację nowego polskiego narzędzia mechanizmu depersonalizacji Skala Mechanizmu Depersonalizacji (Fortuna, D., Golonka, K.), wykazano dobre wskaźniki rzetelności i trafności. Podskala „Odrętwienie emocjonalne” SMD wykazuje silniejsze związki z objawami depresyjnymi mierzonymi PHQ-9 (rho = 0,49; p < 0,01), natomiast podskala „Poczucie odcięcia” SMD wykazuje silniejsze związki z symptomami dysocjacyjnymi mierzonymi DES-R PL (rho = 0,57; p < 0,01). Ponadto analizy wykazały ujemny związek symptomów dysocjacji (rho = -0,30; p < 0,01), depersonalizacji (rho = -0,29; p < 0,01) oraz depresji (rho = -0,17; p < 0,05) z wiekiem.Dodatkowe analizy z wykorzystaniem regresji wykazały, że zmienność występowania objawów depersonalizacji może być wyjaśniona przez symptomy dysocjacyjne i depresyjne w 43%; zmienność występowania objawów depresji może być wyjaśniona przez symptomy depersonalizacji w 31,7%, oraz że zmienność występowania stanów dysocjacyjnych może być wyjaśniona przez symptomy depersonalizacji w 41%.Z uwagi na złożoność obu konstruktów i istotne związki między nimi, konieczna jest dalsza eksploracja otrzymanych wyników. Uzyskane wyniki potwierdzają znaczenie prowadzenia badań nad symptomami depersonalizacji i dysocjacji w populacji nieklinicznej.

The goal of the present study was to explore a connection between depressive symptoms and states of dissociation and depersonalization, among the adult population.In total, 175 people participated in a conducted survey. Participants filled out 3 questionnaires that measured, accordingly: 1) intensity of depression symptoms (PHQ-9), 2) intensity of dissociative experiences (DES-R PL), and 3) intensity of depersonalisation mechanism (SMD).Presented hypotheses, that assumed there is a correlation between studied variables, were confirmed. The study also allowed verification of a new Polish tool that measure intensity of depersonalisation mechanism, Depersonalisation Mechanism Scale (Fortuna, D., Golonka, K.), showed good indicators of reliability and accuracy. The „Emotional numbing" subscale of the SMD showed stronger associations with depressive symptoms as measured by the PHQ-9 (rho = 0.49; p < 0.01), while the "Detachment" subscale of the SMD showed stronger associations with dissociative symptoms as measured by the DES-R PL (rho = 0.57; p < 0.01). In addition, analyses showed a negative association of dissociation symptoms (rho = -0.30; p < 0.01), depersonalization (rho = -0.29; p < 0.01) and depression (rho = -0.17; p < 0.05) with age.Additional regression analysys, proved that variability of depersonalisation signs can be explained in 43% with the presence of dissociative and depressions symptoms; variability of depression can be explained in 31,7% with the existence of depersonalisation symptoms; and, in addition, the variability of dissociative states can be explained with depersonalisation symptoms in 41%.Given the complexity of the two constructs and the significant relationships between them, further exploration of the obtained results is necessary. The results obtained confirm the importance of conducting research on symptoms of depersonalization and dissociation in a non-clinical population.