The comparative analysis of Halina Poświatowska’s poem [my body] and Frida Kahlo’s painting "The Wounded Deer"

Tematem pracy jest analiza porównawcza wiersza Haliny Poświatowskiej *** [moje ciało] i obrazu Fridy Kahlo „Ranny jeleń". Istotne jest w niej pojęcie arteterapii i wpływ aktu twórczego na stan artysty. Poruszony został tu także temat choroby i kompensacyjnych możliwości sztuki. Malarstwo i literatura okazały się środkami polepszającymi stan zdrowia artystek. Sztuka pozwalała na zdystansowanie się do przeżyć, umożliwiając ich przetworzenie i uzewnętrznienie. Autokreacja wyrażona przez autoportret z wyraźnymi śladami autobiograficznymi stała się z powodu wymiaru performatywnego i symbolicznego nie tylko formą wyrazu czy terapii, ale także umożliwiła rozpoznanie ponadczasowych problemów poruszanych przez artystki. Animizacja ciała widoczna w ich wybranych dziełach ukazuje wyobcowanie i niedogodności związane z niedomagającym ciałem, ograniczonym przez chorobę. Istotne znaczenie odgrywa również odwołanie się do cielesności, ukrytej pod symbolami psa czy jelenia, otwierające interpretację odwołującą się do ludzkiego doświadczania codzienności związanej z bólem i samotnością.

The aim of this thesis is a comparative analysis of two works: Halina Poświatowska’s poem *** [my body] and Frida Kahlo’s painting "The Wounded Deer". Special attention is paid to the concept of art therapy and to the impact of work on the artist’s condition. The thesis discusses also the issue of diseases and the compensatory abilities of art treatment. Painting and literature can improve the health of female artists. Art allowed to distance from some difficult experiences, as emotions were processed and externalized in their works. Self-creation embodied through a self-portrait with visible autobiographical traces and including performative as well as symbolic dimension is not only a form of expression or therapy, but it allows also to touch the artist’s problems. The body animation presented in these two works puts emphasis on inconveniences and alienation in relation to the ailing body. Therefore, reference to body is relevant, hidden under the symbol of dog or deer, and it still plays a significant role in interpretations evoking human experience, in which one may deal with pain and loneliness in everyday life.