Perception and readiness to undertake therapy with Lucilia Sericata larvae and knowledge of nursing staff on the treatment of chronic wounds

Wstęp: Jedną z metod leczenia ran przewlekłych jest stosowanie larw z gatunku Lucilia Sericata. Metoda ta na podstawie badań jest bezpieczna, skuteczna oraz korzystna cenowo. Jednym z ograniczeń w stosowaniu tej metody jest bariera psychiczna pracowników ochrony zdrowia. Konsekwencją uprzedzeń do larwoterapii jest niewykorzystywanie tej metody, pomimo licznych wskazań i korzyści. Dlatego ważnym jest podjęcie skutecznych działań zmierzających do podejmowania leczenia ran przewlekłych przy pomocy larwoterapii.Cel: Celem pracy była analiza postrzegania i gotowości personelu pielęgniarskiego do stosowania larw z gatunku Lucilia Sericata w terapii ran przewlekłych oraz określenie poziomu wiedzy pielęgniarek na temat leczenia ran przewlekłych, a także czynników determinujących poziom wiedzy personelu. Materiał i metody: Badaniem objęto 105 pielęgniarek i pielęgniarzy, pracujących w oddziałach zabiegowych, zachowawczych, intensywnej opieki medycznej, przychodniach POZ, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub w poradniach leczenia ran, obejmujących opiekę nad pacjentami z ranami przewlekłymi. W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego, technikę ankiety, narzędziem badawczym był Kwestionariusz Percepcji MDT 15 i Kwestionariusz Ankiety Własnego Autorstwa.Wyniki: Postrzeganie i gotowość do podjęcia terapii MDT w grupie badanej kształtowała się na średnim poziomie (54,78). Poziom wiedzy personelu pielęgniarskiego w zakresie leczenia ran kształtował się na poziomie dostatecznym (47,6%). Respondenci wyżej oceniali swoją wiedzę ogólną na temat leczenia ran niż wiedzę w zakresie leczenia ran metodą MDT.Mediana gotowości do samodzielnego leczenia ran z wykorzystaniem MDT wynosiła 2 (w skali 1-5). Dla większości respondentów, widok larw w ranie nie wiązał się z poczuciem dyskomfortu (mediana 2, w skali 1-5). Wśród badanych 70% preferowało terapię larwami umieszczonymi w bioworkach, w porównaniu do tradycyjnej aplikacji. Wykazano zależność pomiędzy postrzeganiem i gotowością do wdrożenia terapii MDT a poziomem wiedzy (p<0,001), wykształceniem (p<0,001), odbyciem kursu leczenia ran (p=0,001) i specjalizacji (p=0,007). Wnioski: Większość osób z grupy badanej wskazywała na brak gotowości do samodzielnego stosowania larwoterapii. Wyższa gotowość do wdrożenia biodebridementu związana była z wyższym poziomem wiedzy w zakresie leczenia ran. Wyższy poziom wiedzy prezentowały osoby z wyższym wykształceniem i po doskonaleniu zawodowym.

Introduction: One method of treating chronic wounds is the larvae of the species Lucilia Sericata. Based on research, this method is safe, effective and cost-effective. Limitations in this method constitute a psychological barrier for health care workers. The consequence of prejudice against Maggot Debridement Therapy is not using this method, negative indicator and benefits. Therefore, it is important to take effective action to treat chronic wounds with the use of MDT. Aim: The aim of the study was to analyze the perception and readiness of nursing staff to use Lucilia Sericata larvae in the treatment of chronic wounds and to determine the level of knowledge of nurses about the treatment of chronic wounds, as well as the factors determining the level of staff knowledge.Material and methods: The study involved 105 nurses working in surgical wards, internal medicine wards, intensive care units, primary care clinics, care and treatment centers or wound care clinics, including the care of patients with chronic wounds. The study used the diagnostic survey method, the survey technique, the research tool was the MDT 15 Perception Questionnaire and the Self-Authored Questionnaire.Results: Perception and readiness to undertake MDT therapy in the study group was at an average level (54.78). The level of knowledge of the nursing staff in the field of wound treatment was at a sufficient level (47.6%). Respondents rated their general knowledge of wound care higher than their knowledge of MDT wound care. The median readiness to self-treat wounds with MDT was 2 (on a scale of 1-5). For the majority of respondents, the sight of larvae in the wound was not associated with a sense of discomfort (median 2, on a scale of 1-5). Among the respondents, 70% preferred therapy with larvae placed in biobags, compared to traditional application. There was a correlation between the perception and readiness to implement MDT therapy and the level of knowledge (p<0.001), education (p<0.001), completion of a wound healing course (p=0.001) and specialization (p=0.007).Conclusion: Most people from the study group indicated the lack of readiness to use larva therapy on their own. Higher readiness to implement biodebridement was associated with with a higher level of knowledge in the field of wound care. A higher level of knowledge was presented by people with higher education and professional development.