Hysteric, migrant, androgyne. The faces of Giselle in the reinterpretations of Mats Ek (1982), Akram Khan (2016) and Dada Masilo (2017)

Niniejsza praca magisterska pt. "Histeryczka, migrantka, androgyne – oblicza Giselle w reinterpretacjach Matsa Eka (1982), Akrama Khana (2016) i Dady Masilo (2017)" porusza kwestie aktualizacji kanonu baletowego na podstawie zestawienia trzech, wymienionych powyżej, reinterpretacji romantycznego baletu z roku 1841 pt. "Giselle". W przywołanych przedstawieniach zawarta została problematyka dotycząca współczesnych zjawisk występujących na świecie. Pierwszy rozdział pracy analizuje spektakl szwedzkiego choreografa Matsa Eka, opowiada o marginalizowaniu problemów psychicznych kobiet, o odbieraniu tożsamości jednostce, która przez system została uznana za chorą histeryczkę. Rozdział ten krąży przede wszystkim wokół problematyki szaleństwa i sposobów jego przedstawienia w sztuce baletowej. Drugi rozdział pracy opowiada o skutkach kryzysu migracyjnego, którego doświadcza bardzo dużo osób w czasach współczesnych. Dzieło Akrama Khana, angielskiego choreografa, którego rodzina pochodzi z Bangladeszu, ma na celu przedstawienie losów migrantów, którzy w wyniku traktowania ich jako „nagiego życia”, nie są tolerowani przez państwo, do którego zmuszeni byli uciec. Ostatni rozdział pracy poświęcony jest południowo-afrykańskiej choreografce Dadzie Masilo i jej wersji "Giselle", która korzystając z afrykańskiego, tradycyjnego tańca, stara się rozmontować istniejące w europejskiej kulturze stereotypy genderowe. Pojawia się wątek obrazu tytułowej bohaterki jako androgyne, która łączy w sobie zarówno cechy męskie, jak i żeńskie, rozmontowując ramy społeczne. Niniejsza praca zestawia ze sobą trzy reinterpretacje romantycznego baletu "Giselle", które daleko odbiegają od pierwowzoru, wydobywając na pierwszy plan współczesne problemy.

This master’s thesis, entitled "Hysteric, migrant, androgyne – the faces of Giselle in the reinterpretations of Mats Ek (1982), Akram Khan (2016) and Dada Masilo (2017)", addresses issues of updating the ballet canon based on the juxtaposition of the three aforementioned reinterpretations of the 1841 romantic ballet "Giselle". The referenced performances include issues concerning contemporary phenomena occurring around the world. The first chapter of the thesis analyses a performance by Swedish choreographer Mats Ek, and talks about the marginalisation of women's psychological problems, and the stripping of identity from an individual who has been deemed a sick hysteric by the system. This chapter revolves primarily around the issue of madness and the ways in which it is represented in ballet art. The second chapter of the work deals with the effects of the migration crisis, which is experienced by a great number of people in modern times. The work of Akram Khan, an English choreographer whose family comes from Bangladesh, aims to portray the plight of migrants who, as a result of being treated as „bare life”, are not tolerated by the state to which they were forced to flee. The final chapter of the work is devoted to South African choreographer Dada Masilo and her version of Giselle, which, using African traditional dance, seeks to dismantle existing gender stereotypes in European culture. There is a theme of the image of the title character as an androgyne who combines both male and female characteristics, dismantling the social framework. This thesis juxtaposes three reinterpretations of the romantic ballet "Giselle", which are far removed from the original, bringing contemporary issues to the fore.