Re-writing dance modernism : networks

Monografia dwujęzyczna, każdy rozdział opublikowany jest w języku polskim i angielskim

Nieaktywny nr DOI 10.4467/K7369.32/21.22.15991

Taneczny modernizm nie jest jedynie częścią historii kultury. To także, a może przede wszystkim, iskrzący się wieloma kolorami punkt odniesienia dla myślenia o przeszłości i teraźniejszości tańczącego ciała oraz dla różnych jego praktyk. Taneczny modernizm to wreszcie opowieść o tęsknotach i lękach nowoczesnego człowieka. Opowieść tę przepisujemy wciąż na nowo, coraz bardziej świadomi jej globalnego charakteru. Książka Prze-pisać taneczny modernizm jest tego przykładem, przynosząc kilkanaście artykułów napisanych badaczy z USA oraz zachodniej i centralnej Europy (Agata Chałupnik, Matthew Isaac Cohen, Claudia Fleischle-Braun, Susanne Franco, Andreja Jelicic, Marion Kant, Wojciech Klimczyk, Małgorzata Leyko, Susan Manning, Jitka Pavlisova, Hanna Raszewska-Kursa, Lucia Ruprecht, Hana Umeda). Artykuły spaja przekonanie, że taneczny modernizm należy traktować jako rozciągającą się w przestrzeni i czasie, inkluzywną sieć idei i praktyk tanecznych, której istotny wymiarem jest działalność badawcza prowadzona w ścisłym kontakcie z aktywnością twórczą.

Dance modernism is not only a part of cultural history. It is also, perhaps above all, a multicolored reference for thinking about the dancing body's past and presence as well as its many practices. Finally, dance modernism is a story of modern longings and anxieties. The story has been constantly re-written, with a growing awareness of its global and collective character. Re-writing Dance Modernism is an example of said awareness bringing 14 articles written by researchers from the USA and Western and Central Europe (Agata Chałupnik, Matthew Isaac Cohen, Claudia Fleischle-Braun, Susanne Franco, Andreja Jelicic, Marion Kant, Wojciech Klimczyk, Małgorzata Leyko, Susan Manning, Jitka Pavlisova, Hanna Raszewska-Kursa, Lucia Ruprecht, Hana Umeda). What unites the articles is a conviction that dance modernism needs to be considered as an inclusive network of dance ideas and practices stretching across space and time, of which research, conducted in close contact with artistic activities, is an essential part.