Truman, Eisenhower and Franco. The foreign policy of the United States of America towards the Spanish State in the years 1945 - 1961.

Praca przedstawia relacje hiszpańsko-amerykańskie w okresie prezydentury Harry'ego S. Trumana oraz Dwighta Eisenhowera, a więc w latach 1945 - 1961. Hiszpanią rządził wtedy generał Francisco Franco, który doszedł do władzy w wyniku wojny domowej toczonej w latach 1936 - 1939 z Republikanami. Franco cechowały poglądy narodowo-katolickie, co nie było akceptowane przez Stany Zjednoczone w okresie prezydentury Trumana, który był liberałem i protestantem. W pierwszym rozdziale pracy opisany zostały relacje w latach 1898 - 1945, a więc od wojny o Kubę, Portoryko i Filipiny, przez okres dyktatury Miguela Primo de Rivery, II Republikę, wojnę domową i II Wojną Światową, kiedy prezydentem USA był Franklin Delano Roosevelt. Drugi rozdział przedstawia lata 1945 - 1948 kiedy frankistowska Hiszpania była poddana izolacji na forum międzynarodowym (w tym także Organizacji Narodów Zjednoczonych, która na wniosek komunistycznej Polski nakazała członkom organizacji odesłać ambasadorów z Madrytu), którą jednak przetrwała. Sytuacja zaczęła zmieniać się już w czasie drugiej kadencji Trumana (1949-1953) - o czym opowiada trzeci rozdział. Na wniosek amerykańskich wojskowych, dla których nie było możliwości, aby Hiszpania nie była sojusznikiem na wypadek wojny z Związkiem Radzieckim. Wynikało to z pozycji geopolitycznej Hiszpanii, która w planach miała być ostatnią aliancką twierdzą, gdyby Sowieci dotarli aż pod Pireneje. W czwartym rozdziale, który przedstawia stosunki amerykańsko-hiszpańskie za prezydentury Dwighta Eisenhowera relacje między oboma państwami były zgoła odmienne - Eisenhower jako generał traktował generała Franco po przyjacielsku i bardzo szybko wypracował z nim porozumienie. Relacje amerykańsko-hiszpańskie w latach 1953-1961 były prawdopodobnie najlepsze w całym XX wieku. Udało się wypracować porozumienie bazowe, na mocy którego siły Stanów Zjednoczonych mogły korzystać z hiszpańskich baz zarówno w czasie wojny jak i pokoju, a w zamian za pieniądze amerykańskie zostały bazy zmodernizowane, armia hiszpańska wyposażona w najnowszy sprzęt oraz co najważniejsze z punktu widzenia społeczeństwa - Hiszpania przez następne 10 lat otrzymała ponad miliard dolarów na pomoc gospodarczą. Plan Stabilizacyjny wdrożony w życie w 1959 roku zakończył okres protekcjonizmu w gospodarce i rozpoczął wdrażanie systemu kapitalistycznego, który sprawił, że Hiszpania stała się dwunastym najbardziej uprzemysłowionym państwem świata oraz jednym z najczęściej odwiedzanym przez turystów krajów na świecie. Zakończenie przedstawia losy Franco i jego Hiszpanii aż do momentu śmierci Caudillo w 1975 roku.

The paper looks at Spanish-American relations during the presidencies of Harry S. Truman and Dwight Eisenhower, i.e. between 1945 and 1961. Spain was ruled at the time by General Francisco Franco, who came to power as a result of the civil war fought between 1936 and 1939 against the Republicans. Franco was characterised by national-Catholic views, which was not accepted by the United States during the presidency of Truman, who was a liberal and a Protestant. The first chapter of the work describes relations from 1898 to 1945, that is, from the war over Cuba, Puerto Rico and the Philippines, through the period of Miguel Primo de Rivera's dictatorship, the Second Republic, the Civil War and World War II, when Franklin Delano Roosevelt was US president. The second chapter presents the years 1945 to 1948, when Francoist Spain was subjected to isolation internationally (including the United Nations, which, at the request of Communist Poland, ordered the ambassadors from Madrid to be returned), which it nevertheless survived. The situation had already begun to change during Truman's second term (1949-1953) - as the third chapter recounts. At the request of the US military, for whom there was no way that Spain would not be an ally in the event of war with the Soviet Union. This was due to the geopolitical position of Spain, which was planned to be the last Allied stronghold if the Soviets had reached as far as the Pyrenees. In the fourth chapter, which looks at US-Spanish relations during Dwight Eisenhower's presidency, relations between the two countries were quite different - Eisenhower, as a general, treated General Franco in a friendly manner and very quickly worked out an understanding with him. US-Spanish relations between 1953 and 1961 were probably the best in the entire 20th century. A base agreement was worked out whereby US forces could use Spanish bases in both war and peace and, in return for US money, the bases were modernised, the Spanish army equipped with the latest equipment and, most importantly from the public's point of view, Spain received over a billion dollars in economic aid over the next 10 years. The Stabilisation Plan implemented in 1959 ended the period of protectionism in the economy and began the implementation of a capitalist system that made Spain the 12th most industrialised country in the world and one of the most visited tourist destinations in the world. The ending presents the fate of Franco and his Spain until Caudillo's death in 1975.