Pragmatyka ironii i post-ironii w memach internetowych

Ta praca ma na celu podsumowanie obecnego stanu wiedzy na temat memów internetowych, ironii i post-ironii, oraz zaproponowanie adekwatnych definicji i spójnego podejścia do rozumienia i analizy tych zjawisk. Memy internetowe przeszły daleką drogę od ich powstania w niszowych forach w internecie do ich obecnego statusu wszechobecnego sposobu komunikacji. W kontekście postępującej hermetyzacji niektórych internetowych społeczności i ich obwarowania w wyrafinowanych formach ironii, jasna staje się potrzeba struktury zdolnej precyzyjnie opisać i wyjaśnić nowe zjawiska kształtujące się w kulturze internetu. W tym celu przeprowadzono przegląd internetowych artefaktów i ich źródeł w przedinternetowej kulturze, wraz z rozważaniem na gruncie filozofii języka w postaci krótkiego streszczenie historii kultury internetu, razem z przeglądem opublikowanych pragmatycznych teorii ironii. W dalszej części pokazany zostaje zbiór przykładów post-ironii, opisywanej jako kategoria odpowiedzi na problem niemożliwości szczerej ekspresji ze względu na powszechność ironii jako domyślnej formy komunikacji. Po dyskusji tego przejawów post- ironii w kulturze, proponowana jest pragmatyczna teoria zamierzająca określić jej istotę. Na koniec, ten model jest użyty do interpretacji przykładów post-ironicznej współczesnej kultury w postaci memów, odsłaniając ich różne warstwy znaczeniowe. Ostatecznie, ta praca została wykonana w nadziei na dostarczenie wyrazistego obrazu rozległego zjawiska społecznego, jednocześnie dokładając formalną teorię pozwalającą na poważną dyskusję na niepoważny temat.

This dissertation aims to summarise the current state of knowledge regarding internet memes, irony and post-irony, and propose adequate definitions with a coherent framework for understanding and analysing these phenomena. Internet memes have come far from niche forums to being an omnipresent mode of communication. In the context of progressing insularity of internet communities and their entrenchment in irony, the need for a framework capable of describing and explaining new internet phenomena becomes apparent. To this end, an investigation into internet artefacts and their roots in pre-internet culture was conducted, paired with a reflection on the grounds of philosophy of language with a review of published pragmatic theories of irony. Further parts include a survey of instances of post-irony, described as a category of responses to the problem with the impossibility of sincere expression in an ironic environment. After discussing how post-irony manifests itself, a pragmatic theory attempting to outline its essence is proposed. Finally, this framework is used to interpret exemplars of modern memes. Ultimately, this dissertation was created with the hope of providing a salient picture of an extensive social phenomenon, and adding a formal theory for a serious discussion on a topic that is far from serious.