Dom to miejsce, które powszechnie kojarzy się z życiem rodzinnym i ciepłem ogniska domowego. Jednak analizując kultury starożytnego świata, okazuje się, że przestrzeń domowa nie była dedykowana wyłącznie żywym członkom rodziny. Dobrym przykładem jest kultura starożytnych Majów, w której przedstawiciele z niższych warstw społecznych chowali swoich zmarłych krewnych pod podłogami domów. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie analizy pochówków w obrębie przestrzeni domowej, jako szczególnego przypadku nekrolatrii w kulturze Majów oraz przekształcenia symbolicznego statusu zmarłego spowodowanego zmianami na tle religijnym. Za przykład posłużą pochówki z okresu klasycznego (250-950/1000 r. n.e.) odkryte na terenie domostw z takich stanowisk jak Río Bec, Itzán i Aguateca. Analiza danych archeologicznych zostanie uzupełniona o historyczne źródła pisane, a także poszerzona o interpretację antropologiczną dotyczącą zjawisk kulturowych związanych z nekrolatrią praktykowaną na terenie Mezoameryki.

House is a place that is commonly associated with family life. However, analyzing the cultures of the ancient world, it turns out that the household was not dedicated only to living family members. A good example is the culture of the ancient Maya, in which members of the lower social classes buried their deceased relatives under the floors of their houses. The aim of the paper is to present an analysis of the burials within domestic space as a special case of necrolatry among the Maya people, and the consequent transformation of the symbolic status of the deceased due to religious changes. An example can serve the burials from the Classic Period (250-950 / 1000 AD), which were discovered within the houses from such sites as Río Bec, Itzán, and Aguateca. The analysis of archaeological data will be supplemented with historical written sources and enlarged to the anthropological interpretation of cultural phenomena related to the necrolatry practised in Mesoamerica.