The influence of 21st century socialism on the situation of women in Venezuela. Analysis of the social aspect in the political and economic context.

W ostatnich dwóch dekadach Wenezuela doświadczyła ogromnych zmian wy-wołanych rewolucją boliwariańską oraz oficjalnym wyborem koncepcji socjalizmu XXI wieku jako doktryny politycznej, gospodarczej oraz społecznej. Ich idealistyczne założe-nia w rzeczywistości w znacznym stopniu różniły się od tych opowiadanych z pasją przez Hugo Chaveza, a później Nicolasa Maduro. Transformacje polityczne związane były nie z wprowadzeniem większej decyzyjności obywateli, ale z progresywną centralizacją wła-dzy w rękach egzekutywy. Względnie dobry stan gospodarki kraju, spowodowany boo-mem naftowym był podtrzymywany jedynie na iluzji - drukowaniu pieniędzy. Zwięk-szone wydatki publiczne, które były symbolem prezydentury Hugo Chaveza, przekra-czały możliwości finansowe państwa. Idee sprawiedliwości, zlikwidowania korupcji i walki z bogaceniem się elit nie zostały zaaplikowane. W tym kontekście kobiety jako osoby szczególnie narażone i bezbronne na wielu poziomach musiały sprostać wielu wy-zwaniom. Socjalizm XXI wieku uwarunkował ich obecną sytuację. Poglądy związane z równością płci były tak naprawdę taktyką patriarchalnego przywództwa, wierzącego w wyższość mężczyzn nad kobietami. Wprowadzane prawa miały dać poczucie bezpieczeń-stwa, ale niestabilna gospodarka i personalistyczny model rządów, wpływały na brak sku-teczności wszelkich działań. Wypaczone instytucje demokratyczne były narzędziem do podtrzymania władzy, co sprawiło, że osiągnięty w latach wcześniejszych progres zwią-zany z pozycją kulturowo-społeczną kobiet, uległ cofnięciu.

Venezuela has experienced tremendous changes in the last two decades, trig-gered by the Bolivarian Revolution and the official choice of the concept of 21st century socialism as a political, economic, and social doctrine. Their idealistic assumptions were in fact very different from those narrated passionately by Hugo Chavez and later Nicolas Maduro. The political transformations were related not to the introduction of greater de-cision-making by citizens, but to the progressive centralization of power in the hands of the executive. The relatively good state of the country's economy, caused by the oil boom, was only supported by the illusion of printing money. The increased public spending, which was a symbol of the presidency, exceeded the possibilities financed by the state. The ideas of justice, an end to corruption and the enrichment of the elite have not been applied. In this context, women, as vulnerable and vulnerable people on many levels, had to face many challenges. The socialism of the 21st century has conditioned their present situation. Gender equality views were the tactics of a patriarchal leadership that believed in the superiority of men over women. The introduced laws were supposed to give a sense of security, but the unstable economy and the personalistic model rendered the effective-ness of all actions ineffective. The distorted democratic institutions were a tool to main-tain power, which made the progress achieved, related to the cultural and social position of women, backward.