The constitutional standard of the statutory exclusivity principle as one of the elements of the guarantee function of criminal law

Celem niniejszej pracy magisterskiej jest dokonanie rekonstrukcji konstytucyjnego standardu powstałego na gruncie wywodzonej z art. 42 ust. 1 Konstytucji RP zasady nullum crimen sine lege scripta, a następnie próba odpowiedzi na pytanie, czy owy dający się odczytać z ewoluującego orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego sposób rozumienia zasady wyłączności ustawy stanowi dla jednostki dostateczną gwarancję przed arbitralną ingerencją organów władzy publicznej w sferę jej wolności. Praca została podzielona na dwa rozdziały. W pierwszym z nich autorka skupia się na przedstawieniu teoretycznoprawnych założeń dotyczących wspomnianej zasady, a także na przybliżeniu związku pomiędzy trzema istotnymi z tej perspektywy przepisami Ustawy Zasadniczej: art. 2, art. 31 ust. 3 oraz art. 42 ust. 1. W drugim zaś podjęta została analiza poszczególnych orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego wydawanych na kanwie problematycznych z punktu widzenia koncepcji nullum crimen sine lege scripta regulacji, ukazująca stopniowo kształtujący się model odnośnie dopuszczalności posługiwania się przez ustawodawcę przepisami blankietowymi.

The aim of this master's thesis is to reconstruct the constitutional standard created on the basis of the nullum crimen sine lege scripta principle derived from art. 42 par. 1 of the Polish Constitution, and then an attempt to answer the question whether the way of understanding the principle of the exclusivity of a statute, which can be read from the evolving jurisprudence of the Polish Constitutional Tribunal, is a sufficient guarantee for an individual against arbitrary interference by public authorities in the sphere of their freedom. The master’s thesis has been divided into two chapters. In the first one, the author focuses on the presentation of theoretical and legal assumptions regarding the aforementioned principle, as well as on the approximation of the relationship between the three essential provisions of the Polish Constitution: art. 2, art. 31 par. 3 and art. 42 par. 1. In the second chapter, an analysis of individual judgments of the Constitutional Tribunal issued on the basis of regulations problematic from the point of view of nullum crimen sine lege scripta principle has been undertaken, showing a gradually developing model regarding the admissibility of using blanket provisions by the legislator.