Games and plays as an activating method in teaching Polish language in primary school

Praca ma na celu przedstawienie gier i zabaw jako metody aktywizującej w nauczaniu w szkole podstawowej na języku polskim. Głównym jej założeniem jest stwierdzenie, iż „szkoła poza tym, że może uczyć, może również bawić, co więcej, może ucząc – bawić”. W początkowej części podejmuje zagadnienie „metody”, ze szczególnym uwzględnieniem „metody aktywizującej”, by dalej bezpośrednio zająć się zabawami i grami właśnie w tym kontekście. Następnie wyjaśnione zostało znaczenie „zabawy”, a także jej korelacji z grą. Ponadto praca ukazała temat „zabawy” również w szerszym ujęciu – w spojrzeniu socjologicznym. Punktem wyjścia do tych analiz było stanowisko przyjęte przez Johana Huizingę w Homo ludens. Całościowe uwydatnienie perspektywy zagadnienia pozwoliło na wyjaśnienie powinowactwa ludycznych form aktywności człowieka z wymiarem edukacyjnym, który stanowi najistotniejszy komponent pracy. W drugiej części tekstu – podejmującej wyłącznie pedagogiczny aspekt gier i zabaw – zostały uwypuklone czynniki środowiskowe, psychologiczne, wychowawcze i społeczne przemawiające za skutecznością wykorzystywania tej metody aktywizującej w obszarze edukacji. W ostatnim z rozdziałów wymieniona została ogólna klasyfikacja gier i zabaw ze szczególnym uwzględnieniem form zabawowych, które można określić mianem „na miarę XXI wieku”, takich jak: grywalizacja, gry terenowe i escape room. Część właściwą pracy dopełniają konspekty lekcji języka polskiego, bazujące na wyżej wymienionych formach ludycznych.

The work aims to present games and plays as an activating method in primary school Polish language teaching. The basic idea is that “the school can not only teach, but can also entertain”. In his first part, he deals with the topic of “method”, with the emphasis on the “activating method” in order to deal directly with games and plays in this context. Afterwards, the meaning of “play” and the correlation with the game are explained. In addition, the work sheds light on the subject of “playing” from a broader sociological perspective. The starting point for these studies was the position of Johan Huizinga in Homo ludens. The holistic emphasis on the perspective of the subject made it possible to clarify the affinity of the forms of human activity with the educational dimension, which is the most important component of the work. The second part of the text, which deals exclusively with the pedagogical aspect of games and plays, highlights the environmental, psychological, educational and social factors that support the effective use of this activating method in education. In the final chapter, a general classification of games and plays is given, with particular emphasis to forms of play that can be described as “for the 21st century”, such as gamification, outdoor game and escape room. The main part of the work is completed by the lessons plan of Polish teaching based on the above mentioned ludic forms.