Nursing care model of a patient after thyreoidectomy procedure due to a papillary thyroid cancer

Wstęp. Rak brodawkowaty tarczycy jest najczęściej występującym rakiem spośród wszystkich nowotworów złośliwych gruczołu tarczowego. Zwykle nie daje wyraźnych objawów, a jego zdiagnozowanie zazwyczaj jest przypadkowe. Leczenie obejmuje zabieg operacyjny wycięcia tarczycy, a następnie terapię jodem radioaktywnym połączoną z leczeniem supresyjnym L-tyroksyną. Mimo dobrego rokowania regularne wizyty kontrolne są niezbędne w celu szybkiego wykrycia ewentualnego nawrotu choroby.Cel pracy. Celem pracy było przedstawienie opisu przypadku pacjenta po zabiegu tyreoidektomii z powodu raka brodawkowatego tarczycy oraz zilustrowanie poszczególnych etapów procesu pielęgnowania.Materiał i metody. Część badawczą opracowano w oparciu o metodę indywidualnego przypadku. Zastosowano następujące techniki badawcze: wywiad, obserwację, analizę dokumentacji medycznej oraz pomiar podstawowych parametrów życiowych. Do zebrania danych zastosowano narzędzia badawcze w postaci kwestionariusza wywiadu oraz skal: NRS, WAR, DOSS, ADL i IADL.Wyniki. Odbyto dwie wizyty w środowisku domowym chorego, podczas których dokonano oceny jego stanu biopsychospołecznego. Na podstawie zebranych danych postawiono 11 diagnoz pielęgniarskich, obejmujących następujące problemy: ból w obrębie rany pooperacyjnej, zaburzenia snu, obniżony nastrój, dysfagia, częściowa utrata głosu, ryzyko zakażenia rany pooperacyjnej, ryzyko wystąpienia objawów tężyczki, postępująca niewydolność chodu, ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych w przebiegu pierwotnego nadciśnienia tętniczego, wzmożona potliwość w przebiegu terapii jodem promieniotwórczym, zwiększona masa ciała. Następnie opracowano plan opieki, wdrożono interwencje i dokonano oceny ich efektów. Po zastosowaniu interwencji pielęgniarskich stan chorego uległ poprawie. Działania edukacyjne podjęte w stosunku do chorego i jego rodziny uzupełniły ich wiedzę w zakresie choroby podstawowej i chorób współistniejących pacjenta. Wnioski. Cele opieki zostały w większości zrealizowane, a zastosowane interwencje przyczyniły się do poprawy stanu pacjenta.

Introduction. Papillary thyroid cancer is the most common cancer of all thyroid malignancies. It usually does not give clear symptoms, and its diagnosis is usually accidental. Treatment includes thyroidectomy followed by radioactive iodine therapy combined with L-thyroxine suppression therapy. Despite a good prognosis, regular follow-up visits are necessary to quickly detect a possible recurrence of the disease.The aim of the work. The aim of the study was to present a case report of the patient after thyroidectomy due to papillary thyroid cancer, and to illustrate the phases of the nursing process.Materials and methods. The research part was developed on the basis of an individual case method. The following research techniques were used: interview, observation, analysis of medical documentation and measurement of basic vital signs. Research tools in the form of an interview questionnaire and scales: NRS, WAR, doss, ADL and IADL were used to collect data.Results. There were two home visits to the patient's home environment, during which his biopsychosocial condition was assessed. Based on the data collected, 11 nursing diagnoses were formuated, covering the following problems: pain in the postoperative wound, sleep disorders, low mood, dysphagia, partial loss of voice, risk of infection of the postoperative wound, risk of symptoms of tetany, progressive gait failure, risk of cardiovascular complications in the course of primary arterial hypertension, increased sweating in the course of radioiodine therapy, increased body weight. A care plan was then developed, interventions were implemented and their effects were assessed. After the application of nursing interventions, the patient's condition improved. Educational activities undertakenin relation to the patient and his family complemented their knowledge in the field of underlying disease and comorbidities of the patient.Conclusions. The goals of care were mostly achieved and the interventions applied contributed to the improvement of the patient's condition.