Care of the patient with dementia syndrome

Zespół otępienny jest chorobą mózgu, w przebiegu której dochodzi do zaburzeń w zakresie wyższych funkcji korowych. Charakteryzuje się zanikami pamięci krótkotrwałej, pogorszeniem orientacji autopsychicznej i allopsychicznej, niezdolnością do myślenia przyczynowo-skutkowego, nieumiejętnością uczenia się nowych rzeczy i adekwatnej oceny sytuacji, ubożeniem języka oraz trudnościami w liczeniu i komunikacji interpersonalnej. W zależności od mechanizmu powstania otępienia wyróżnia się jego cztery główne rodzaje: naczyniopochodne, czołowo-skroniowe, z ciałami Lewy’ego oraz choroba Alzheimera. Obecnie otępieniem dotkniętych jest 55 milionów osób na całym świcie, a do 2050 roku liczba ta ma wzrosnąć do ponad 150 milionów.Opieka pielęgniarska nad pacjentem z zespołem otępiennym jest wielowymiarowa i zindywidualizowana. Ma na celu poprawę jakości życia pacjenta oraz jego opiekunów poprzez zmniejszenie deficytów w zakresie samoopieki i samopielęgnacji, poprawę komunikacji, zminimalizowanie niepokoju związanego z zaburzeniami orientacji autopsychicznej i allopsychicznej. Kluczową kwestią jest także edukacja rodziny chorego obejmująca zasady pielęgnacji, metody udzielania pierwszej pomocy oraz troskę o własny rozwój i odpoczynek.Niniejsza praca składa się z dwóch części. Pierwsza z nich dotyczy teoretycznej strony zagadnienia i obejmuje trzy rozdziały. Na podstawie dostępnej literatury zebrano informacje dotyczące: anatomii oraz fizjologii układu nerwowego, definicji otępienia i jej rodzajów, przyczyn, epidemiologii i diagnostyki otępienia naczyniopochodnego oraz opieki nad pacjentem z zespołem otępiennym. W części pierwszej omówiono również cel pracy oraz wykorzystany w niej materiał i metody. Druga część dotyczy praktycznej strony zagadnienia i obejmuje dwa ostatnie rozdziały pracy. Przedstawiono w niej wyniki opieki nad pacjentką z otępieniem naczyniopochodnym. Opisano historię choroby, przeprowadzono wywiad pielęgniarski, a następnie oceniono stan biopsychospołeczny pacjentki, sformułowano diagnozy pielęgniarskie i wdrożono interwencje. W ostatnim rozdziale podsumowano niniejszą pracę na podstawie informacji zdobytych w pierwszej części oraz działań praktycznych udokumentowanych w części drugiej.

Dementia syndrome is a disease of the brain in which higher cortical functions are disturbed. It is characterized by loss of short-term memory, deterioration of autopsychic and allopsychic orientation, inability to think cause-and-effect, inability to learn new things and adequately assess the situation, reduced language, and difficulties in counting and interpersonal communication. Depending on the mechanism of dementia, there are four main types: vascular dementia, frontotemporal dementia, dementia with Lewy bodies, and Alzheimer's disease. Currently 55 million people worldwide are affected by dementia, and by 2050 this number is expected to rise to over 150 million. Nursing care for a patient with dementia syndrome is multidimensional and individualized. It aims to improve the quality of life of the patient and his caregivers by reducing self-care deficits, improving communication, and minimizing anxiety related to autopsychic and allopsychic orientation disorders. The key issue is also the education of the patient's family, including the principles of care, first aid methods and care for one's own development and rest. This thesis consists of two parts. The first one concerns the theoretical side of the issue and includes three chapters. Information was collected based on the available literature and includes: the anatomy and physiology of the nervous system, the definition of dementia and its types, causes, epidemiology and diagnosis of vascular dementia, and care for patients with dementia syndrome. The first part also elaborates the purpose of the thesis as well as the material and methods used in it. The second part concerns the practical side of the issue and includes the last two chapters of the work. It presents the results of caring for a patient with vascular dementia. The medical history was described, a nursing interview was conducted, and then the patient's bio-psycho-social status was assessed, nursing diagnoses were formulated and interventions were implemented. The final chapter summarizes this thesis based on the information gained in the first part and the practical activities documented in the second part.