The right of an employee being a father to parenthood-related leaves in the context of prohibition of discrimination based on sex : commentary on judgment of the Supreme Court - Labour Law and Social Security Chamber of 18 November 2020, II PK 53/19

Streszcz. ang. s. 89. Bibliogr. s. 89. Glosa: s. 80-89

Komentowany wyrok dotyczy prawa pracownika-ojca do części urlopu macierzyńskiego i urlopu rodzicielskiego. Zdaniem Sądu Najwyższego kodeks pracy bezpodstawnie uzależnia rodzicielskie prawa ojca od ubezpieczeniowego statusu matki. Prawo polskie wprowadza zatem bezpośrednią dyskryminację mężczyzn ze względu na płeć. Sąd Najwyższy uznał, że ojciec może domagać się urlopów związanych z rodzicielstwem na podstawie bezpośrednio skutecznych przepisów dyrektywy 2006/54 oraz art. 33 ust. 2 Karty Praw Podstawowych UE. Autor pozytywnie ocenia sentencję wyroku, chociaż krytykuje niektóre fragmenty uzasadnienia dotyczące prawa Unii Europejskiej.

The judgment at point pertains to the right of an employee being a father to part of maternity leave and parental leave. In the Supreme Court’s opinion, the Labour Code unjustifiably makes the father’s parental rights dependent upon the mother’s social security status. Thus, Polish law introduces direct discrimination of men based on sex. The Supreme Court held that the father could claim the parenthood-related leaves on the basis of directly effective provisions of the Directive 2006/54 and art. 33(2) of the EU Charter of Fundamental Rights. The author agrees with the operative part of the judgment. However, he critically evaluates some parts of the justification that refer to the European Union law.