Violin sonata in the works of Johann Heinrich Schmelzer and Heinrich Ignaz Franz von Biber based on selected examples

Dynamiczny rozwój muzyki instrumentalnej w XVII wieku doprowadził do wykształcenia nowych gatunków, wśród których dużego znaczenia nabrała solowa sonata skrzypcowa. Początkowo największą popularnością cieszyła się na terenie Włoch, skąd przeniosła się również w inne części Europy, nabywając cech typowych dla danego obszaru. Celem niniejszej pracy jest próba ukazania przemian na gruncie siedemnastowiecznej sonaty skrzypcowej w kręgu niemieckojęzycznym, biorąc pod uwagę środki techniki skrzypcowej oraz strukturę formalną wybranych utworów z repertuaru dwóch znakomitych kompozytorów i wirtuozów skrzypiec ‒ Johanna Heinricha Schmelzera oraz Heinricha Ignaza Franza von Bibera. Omówienie ich biografii oraz podjęty w pierwszym rozdziale wątek kultury muzycznej ośrodków, w których byli aktywni, ma służyć ukazaniu dorobku kompozytorskiego w szerszym kontekście, co niezbędne jest dla jego pełniejszej oceny. Rozdział drugi poświęcony został omówieniu początków gatunku sonaty, a także ogólnych przemian, które zachodziły na jej gruncie do końca XVII wieku, natomiast w rozdziale trzecim analizie poddano wybrane sonaty skrzypcowe, które uznać można za reprezentatywne dla twórczości solowej na ten instrument w dorobku badanych kompozytorów.

The dynamic development of instrumental music in the 17th century led to the creation of new genres, among which violin sonata became increasingly relevant. Initially, the genre was popular mostly in Italy, from where it spread to other parts of Europe, acquiring features typical of a given area. This thesis aims to show the changes in the 17th-century violin sonata of German-speaking lands, considering the elements of violin technique and the formal structure of selected pieces from the repertoire of Johann Heinrich Schmelzer and Heinrich Ignaz Franz von Biber—two outstanding composers and violin virtuosos. The presentation of their biography and the musical culture of the centers in which they worked are included in the first chapter to show the compositional achievements in a wider context, which is necessary for its fuller evaluation. The second chapter focuses on the beginnings of the sonata genre, as well as the general changes that took place on its ground until the end of the 17th century, and the third chapter analyzes selected violin sonatas that can be considered representative of solo work for this instrument in the repertoire of the studied composers.