Twórczość Assi Djebar i jej konteksty

Assia Djebar’s creation and its contexts

Tematem niniejszej pracy magisterskiej jest spotkanie z twórczością Assi Djebar. Autorka, jako jedna z pierwszych Algierek tworzących w języku francuskim, wykorzystuje historię swojego kraju, kobiet algierskich, jak i również osobiste doświadczenia w swoich dziełach. Żyjąca w dwóch różnych kulturach, arabskiej i francuskiej, Assia Djebar używa pióra, aby walczyć o polepszenie warunków życia kobiet oraz ocalenie ich historii od zapomnienia. Pracę rozpoczyna krótkie wprowadzenie do francuskojęzycznej literatury algierskiej, które pozwala usytuować Assię Djebar na tle pisarzy frankofońskich. Pierwszy rozdział poświęcony jest przedstawieniu osoby autorki oraz kontekstom i cechom jej twórczości. Rozdział ten zakończony jest krótkimi rozważaniami narratologicznymi. Mają one na celu wprowadzenie do kolejnego rozdziału przedstawiającego obraz młodej Algierki żyjącej w połowie XX wieku według powieści L’Amour, la Fantasia i Nulle part dans la maison de mon père. W pierwszej powieści, która ma fragmentaryczną formę, można odnaleźć pasaże autobiograficzne, natomiast Nulle part dans la maison de mon père przedstawiona jest w całości jako powieść autobiograficzna. Obraz młodej Algierki kreuje się na podstawie analizy relacji narratorki z poszczególnymi postaciami, tj ojcem, matką, rówieśnikami algierskimi jak i europejskimi. Powyższa analiza ukazuje różne wpływy, którym poddana jest narratorka oraz jak one kształtują jej podwójną tożsamość jako kobiety Algierskiej i Francuzki.

This master’s thesis is about the meeting with Assia Djebar’s literary production. The author, as one of the first Algerian women writing in French, uses the history of her country, Algerian women, as well as her personal experiences in her works. Living in two different cultural circles, Arab and French, Assia Djebar creates to fight for improving women’s life conditions and to safe their stories from oblivion.The master’s thesis begins with a short introduction to Algerian literature of French expression, which allows us to locate Assia Djebar in the time frames of Francophone writers. The first chapter is devoted to the author’s presentation as well as the contexts and features of her work. This chapter ends with short narratological reflections. Those reflections are aimed to introduce the reader to the next chapter that shows the picture of young Algerian woman in the middle of XXth century, according to the novels L’Amour, la Fantasia and Nulle part dans la maison de mon père. In the first novel, which has a fragmentary form, it is possible to find out autobiographical references. While Nulle part dans la maison de mon père is presented as an autobiographical novel. The picture of the young Algerian woman is created on the basis of the narrator’s relationships analysis with particular characters such as: father, mother, Algerian and European contemporaries. The above analysis shows the different influences to which the narrator undergoes and how it molds her double identity as Algerian and French woman.

Le sujet du présent mémoire consiste à la rencontre avec la création d’Assia Djebar. L’auteure, en tant qu’une des premières Algériennes écrivant en français, recourt à l’histoire de son pays, aux femmes Algériennes et à ses expériences personnelles afin d’en parler dans ses œuvres. Vécue entre deux cultures différentes, arabe et française, Assia Djebar manie la plume afin de lutter pour l’amélioration de la condition féminine en Algérie ainsi que pour préserver leurs histoires de l’oubli.Le mémoire de maître commence par la courte introduction à la littérature algérienne d’expression française ce que permet de situer Assia Djebar parmi les écrivains francophones. Le premier chapitre est consacré à la présentation de l’auteure, ainsi que des contextes et des traits principaux de sa création. Ledit chapitre se termine par quelques réflexions narratologiques. Celles-ci visent à introduire le chapitre suivant qui présente l’image de la vie de la jeune Algérienne au milieu du XXème siècle selon les romans L’Amour, la Fantasia et Nulle part dans la maison de mon père. Dans le premier roman, ayant une forme d’écriture fragmentaire, il est possible de trouver des passages autobiographiques, pendant que Nulle part dans la maison de mon père constitue un roman autobiographique. L’image de la jeune Algérienne est construite au fur et à mesure de l’analyse des relations de la narratrice avec les personnages concrets, c’est-à-dire le père, la mère, les camarades algériens et européens. L’analyse mentionnée ci-dessus présente les différents impacts auxquelles la narratrice est soumise et comment ceux-ci forment sa double identité en tant que femme Algérienne et Française.