The gallery of lost paradises. Narration and myth in cinema of Terrence Malick

Celem niniejszej pracy jest analiza twórczości Terrence’a Malicka w kontekście mitu jako źródła inspiracji dla reżysera. Dzieląc jego filmografię na kilka etapów, dokonuję analizy „Badlands” (1973), „Niebiańskich dni” (1978), „Cienkiej czerwonej linii” (1998), „Drzewa życia” (2011), „Wątpliwości” (2012), „Rycerza pucharów” (2015) oraz „Song to song” (2017). W podanych tytułach doszukuję się śladów mitów na wielu płaszczyznach: ich narracji, struktury bohaterów czy oparcia na istniejących już tekstach kultury. Szczególnie przydatnymi kontekstami oraz punktami odniesienia okazały się zagadnienie mitu narodowego oraz koncepcja Numinosum Rudolfa Otta.

The aim of this work is to analyze the work of Terrence Malick in the context of myth as a source of inspiration for the director. Dividing his filmography into several phases, I analyze "Badlands" (1973), "Days of Heaven" (1978), "The Thin Red Line" (1998), "The Tree of Life" (2011), "To the Wonder" (2012), "Knight of Cups "(2015) and" Song to song "(2017). In the given titles, I look for traces of myths on many levels: their narrations, the structure of main characters or basis on the existing cultural texts. The concepts of national myth and Rudolf Otto's idea of Numinosum turned out to be particularly useful at this work.