On October 9, 2019, the Turkish army and its proxy Syrian National Army (SNA) invaded the autonomous Kurdish region in northeastern Syria. Accompanied by a White House clarification that US forces in the area would not resist the Turkish incursion and would be shortly withdrawn from Syria, kindled immediate accusations of Washington's betrayal of its loyal Kurdish ally. In reality, this move by the Trump administration was a corollary of the incoherent and contradictory policy vis-à-vis the Syrian civil war in general, and the fight against the self-proclaimed Islamic State (ISIS) in particular, bequeathed by the Obama administration to its successor. This culminated in a narrow counterterrorism strategy that relied heavily on the Kurds for fighting the Islamist terror organization while giving little thought to the implications of this strategy for Kurdish relations with the Assad regime and Turkey. As a result, Operation Peace Spring threw the most stable and peaceful corner of Syria into disarray and set in train a "scramble for the Syrian Kurdistan" that seems to have closed the lid on Kurdish hopes for autonomous, if not independent existence. Note: Copyright: Middle East Forum.

9 października 2019 r. armia turecka i jej proxy Syryjska Armia Narodowa (SNA) dokonały inwazji na autonomiczny region kurdyjski w północno-wschodniej Syrii. Towarzyszące temu wyjaśnienie Białego Domu, że siły amerykańskie w tym rejonie nie stawią oporu tureckiemu wtargnięciu i zostaną wkrótce wycofane z Syrii, rozpaliło natychmiastowe oskarżenia o zdradę Waszyngtonu wobec lojalnego kurdyjskiego sojusznika. W rzeczywistości to posunięcie administracji Trumpa było następstwem niespójnej i sprzecznej polityki wobec syryjskiej wojny domowej w ogóle, a walki z samozwańczym Państwem Islamskim (ISIS) w szczególności, przekazanej przez administrację Obamy jej następcy. Kulminacją tego procesu była wąska strategia antyterrorystyczna, która w dużym stopniu opierała się na Kurdach w walce z islamistyczną organizacją terrorystyczną, przy czym nie zastanawiano się nad konsekwencjami tej strategii dla relacji Kurdów z reżimem Asada i Turcją. W rezultacie operacja "Pokojowa Wiosna" doprowadziła do chaosu w najbardziej stabilnym i spokojnym zakątku Syrii i zapoczątkowała "walkę o syryjski Kurdystan", która, jak się wydaje, zamknęła kurdyjskie nadzieje na autonomiczną, jeśli nie niezależną egzystencję. Uwaga: Copyright: Middle East Forum.