Bibliogr. s. 37-40

W niniejszym krótkim artykule argumentuję za przyjęciem założenia, że zaimki osobowe w języku polskim mają do dyspozycji dwa warianty strukturalne: zaimki w pierwszej i drugiej osobie to PersP, a zaimki w trzeciej osobie to PersP lub NumP. Ta różnica strukturalna jest odpowiedzialna za dostępność nie tylko określonej, ale także nieokreślonej (w tym nieszczegółowej) interpretacji zaimków osobowych w języku polskim, bez względu na ich złożoność morfologiczną (tzn. zarówno formy pełne, jak i zredukowane mogą mieć różne interpretacje). Wyjaśnia to założenie, że fraza NumP może być interpretowana jako anafora własności.

In this short contribution I suggest that Polish personal pronouns have two available representations: first and second person pronouns are PersPs, whereas third person pronouns are either PersPs or NumPs. This structural difference is responsible for the availability of not only definite, but also indefinite (including unspecific) readings of personal pronouns in Polish, regardless of their morphological complexity (i.e., both full and reduced forms can have different types of interpretations). This follows on the assumption that NumPs can be interpreted as property anaphora.