Changes in social attitudes in the United States towards African Americans, based on the analysis of the film narratives "Guess Who's Coming to Dinner" (1967) and "Get Out" (2017).

Niniejsza praca ma na celu porównanie postaw społecznych w Stanach Zjednoczonych wobec Afroamerykanów i zmian, jakie zaszły na przestrzeni pięćdziesięciu lat, co badane jest na podstawie analizy narracji filmów, których głównymi bohaterami są pary mieszane i ich rodziny. Ponadto, w badaniach nie zabrakło odwołań do wydarzeń historycznych, regulacji i zjawisk związanych z rasizmem obecnym od wieków w USA, co stanowi pewnego rodzaju wprowadzenie do kolejno analizowanych „Guess Who’s Coming to Dinner” (1967) i „Get Out” (2017). Ostatni rozdział skupia się w całości na covert racism, rodzaju rasizmu, który z wielu względów, początkowo może wydawać się łagodniejszy. Po kolejnej serii scen analizowanych pod kątem ukrytego rasizmu w obu dziełach i podsumowaniu całego badania, dochodzę do następujących wniosków: pomimo pięćdziesięciu lat różnicy między premierą filmów Stanleya Kramera i Jordana Peel’a, okazuje się, że relacje pomiędzy białymi a czarnoskórymi nie zostały przedstawione przez reżyserów jako wyraźnie zróżnicowane. Można wręcz dojść do wniosku, że wewnątrz wydają sę być bardzo podobne, a różni się jedynie sposób jego przejawiania.

This work aims to compare the social attitudes in the United States towards African Americans and the changes that have taken place over the past fifty years, which is examined on the basis of the analysis of the narrative of films whose main characters are mixed couples and their families. In addition, the research did not lack references to historical events, regulations and phenomena related to racism that has been present for centuries in the USA, which is a kind of introduction to the successively analyzed "Guess Who's Coming to Dinner" (1967) and "Get Out" (2017). The final chapter focuses entirely on covert racism, a type of racism that, in many ways, may seem milder at first. After another series of scenes analyzed for covert racism in both works and a summary of the entire work, I come to the following conclusions: despite the fifty-year difference between the premieres of Stanley Kramer and Jordan Peel's films, it turns out that the relationship between whites and blacks was not presented by directors as clearly differentiated. We can even come to the conclusion that inside they seem to be very similar, and only the way they appear differs.