Michel Butor’s text-score ("Dialogue avec 33 variations de Ludwig van Beethoven sur une valse de Diabelli")

Streszcz. po ang.

Artykuł poświęcony jest najogólniej rzecz biorąc twórczości Michela Butora, w szczególności zaś - nietypowemu Dialogue avec 33 variations de Ludwig van Beethoven sur une valse de Diabelli. Utwór istniejący w dwóch wersjach, mianowicie książkowej (Gallimard 1971) oraz intermedialnej (Actes Sudes 2001), okazuje się rzadko spotykanym przykładem "muzyki w literaturze". Powstający jako komentarz do 33 variations de Ludwig van Beethoven sur une valse de Diabelli op. 120 Beethovena, wygłaszany publicznie w konwencji "concert-conference", staje się on zarazem autonomicznym zapisem literackim. Interpretacja dialogu Butora z Beethovenem prowadzi w perspektywie badań intertekstualnych do mówienia o "estetyce inności" francuskiego pisarza. W centrum zainteresowania pojawia się nie tyle Butor-"klasyk" (twórca nouveau roman i eseista), ile eksperymentator w momencie odrzucenia tradycji nouveau roman - teoretyk i praktyk intertekstualności.

The article is devoted to, most generally, literary creative activity of Michel Butor, and especially to the unusual Dialogue avec 33 variations de Ludwig van Beethoven sur une valse de Diabelli. The work, existing in two versions, namely the book (published by Gallimard 1971) and the intermedial (Actes Sudes 2001), proves to be a rare example of music in literature. Developing as a commentary to Beethoven’s 33 variations de Ludwig van Beethoven sur une valse de Diabelli opus 120 and delivered in public in the concert-conference convention, the work becomes at the same time an autonomous literary record. The interpretation of the dialogue between Butor and Beethoven leads in the perspective of intertextual studies makes it possible to speak of the aesthetic of otherness of the French writer. In the light of the above, the focus is put not so much on Butor as classic (the former of nouveau roman and essayist), as on Butor as experimentalist at the moment of rejecting the nouveau roman tradition the theoretician and practitioner of intertextuality.