W pracy analizowano związki między wybranymi cechami gleb, jak typ i podtyp gleby oraz rodzaj materii w poziomach ektohumusowych a zgrupowaniami chrząszczy (rodziny Curculionidae i Carabidae). Trzyletnie badania terenowe i późniejsza analiza statystyczna wykazała istnienie wpływu tych cech pokrywy glebowej na parametry zgrupowań obydwu grup chrząszczy. Nie jest to wpływ silny, gdyż zastosowana analiza regresji krokowej wstecznej wykazała istotną statystycznie korelację przy poziomie istotności około 20%. Na rozmieszczenie ryjkowcowatych wpływ mają typ i podtyp gleby, który decyduje o bogactwie gatunkowym zgrupowań, a także rodzaj ektohumusu (określa wskaźniki różnorodności Simpsona, Bergera-Parkera i McIntosha). U biegaczowatych dominujący wpływ posiada typ i podtyp gleby, który wpływa na równomierność rozkładu poszczególnych gatunków w zgrupowaniach i decyduje o wartościach indeksów różnorodności (wskaźniki Simpsona, Bergera-Parkera i McIntosha). Stanowi to wynik prawdopodobnie kilku nakładających się na siebie przyczyn. Po pierwsze, profil glebowy może decydować u wielu gatunków o sukcesie rozrodczym. W bardziej miąższym profilu istnieje większa dostępność pokarmu wypływająca z większej "pojemności środowiska", czyli egzystencji liczniejszej grupy organizmów będących pożywieniem dla drapieżnych biegaczowatych. Ponadto bardziej rozwinięty profil glebowy zwiększa zakres reakcji zamieszkującej ją fauny na niekorzystne zmiany fizykochemiczne w jej obrębie, np. na niesprzyjające dla larw owadów przesuszenie czy przemarznięcie gleby. Drugą przyczyną jest reagowanie przez gatunki chrząszczy na właściwości fizykochemiczne wyższych poziomów glebowych, a trzecią typ użytkowania ziemi.