Interculturality in language teaching : Polish-Brazilian contexts

Podejście międzykulturowe pojawiło się w dydaktyce języków obcych pod koniec XX wieku w wyniku przemian społeczno-ekonomicznych na świecie i związanych z nimi przeobrażeniami w edukacji. Uświadomienie sobie, iż obca kultura jest postrzegana przez pryzmat rodzimej spowodowało, że w nauczaniu i uczeniu się języków obcych zaczęto przywiązywać wagę zarówno do jednej, jak i do drugiej. Ten swoisty "dialog kultur" prowadzi do powstania "trzeciej kultury", która staje się terenem działań nauczycieli i uczniów. Poruszanie się w strefie interkulturowej to trudne wyzwanie dla obu partnerów procesu dydaktycznego. Rozwijanie międzykulturowej kompetencji komunikacyjnej wymaga od nauczyciela - poza znajomością języka - wcielenia się w rolę mediatora kulturowego. Polega ona na pośredniczeniu między dwiema kulturami, a także stosowaniu w trakcie procesu dydaktycznego odpowiednich materiałów oraz technik nauczania, mających na celu przygotowanie uczących się do obserwacji podobieństw i różnic, do obiektywnego spojrzenia na własną i obcą kulturę, do uświadomienia sobie inności. Przedmiotem rozważań w niniejszym artykule jest istota podejścia interkulturowego oraz cele i specyfika dydaktyki międzykulturowej. W przedstawionych rozważaniach o charakterze teoretycznym można znaleźć odpowiedzi na pytania: dlaczego należy nauczać w duchu podejścia interkulturowego, jakie materiały i procedury powinien stosować nauczyciel-mediator. Propozycje praktycznych rozwiązań w obszarze nauczania międzykulturowego wpisują się w kontekst nauczania języka polskiego Brazylijczyków.

An intercultural approach emerged in foreign languages teaching at the end of the 20th century as a result of global socio-economic changes and related transformations in education. The realization that a foreign culture is perceived through the prism of the native culture caused teaching and learning foreign languages to start attach importance to both. This kind of "dialogue of cultures" leads to the creation of a "third culture", which becomes the area of activity for teachers and students. Moving in the intercultural zone is a difficult challenge for both parties in the teaching process. Developing competence in intercultural communication requires that the teacher - in addition to possessing language skills - plays the role of cultural mediator, and to use appropriate materials and teaching techniques during the teaching process to prepare learners for observing similarities and differences, to look objectively at their own and foreign culture, to become aware of otherness. This article discusses the essence of the intercultural approach as well as the goals and specificity of intercultural didactics. In the presented theoretical considerations, one can find answers to the questions: why should one teach in the spirit of intercultural approach? What materials and procedures should the teacher-mediator use? Proposals for practical solutions in the field of intercultural teaching fit into the context of teaching Polish to Brazilians

A abordagem intercultural surgiu no ensino de línguas no fim do século XX, como resultado de mudanças socioeconômicas que levaram a transformações na educação. A noção de que percebe a cultura estrangeira através do prisma da cultura nativa influenciou o ensino e a aprendizagem de línguas estrangeiras e passou-se a dar importância a ambas as culturas. Essa espécie de "diálogo entre culturas" resulta na criação de uma "terceira cultura" que se torna o espaço de atuação de professores e alunos. Encontrar-se em um espaço de interculturalidade é um desafio árduo para ambas as partes envolvidas no processo didático. O desenvolvimento da competência comunicativa intercultural exige - além de conhecimentos linguísticos - que o professor desempenhe o papel de mediador cultural. Papel este que consiste na mediação entre duas culturas e exige usar materiais e técnicas de ensino adequados durante o processo didático visando à preparação dos aprendizes, para que eles observem as semelhanças e diferenças, percebam de forma objetiva a própria cultura e a cultura estrangeira, conscientizando-se da alteridade. Este artigo discute a essência da abordagem intercultural, bem como os objetivos e a especificidade de uma didática intercultural. As considerações teóricas aqui apresentadas trazem respostas para perguntas, como: Por que se deve ensinar com base na abordagem intercultural? Com a ajuda de que tipo de materiais e métodos? Quais procedimentos o professor-mediador deve pôr em prática? As propostas de soluções práticas no campo do ensino intercultural se adéquam ao contexto do ensino de polonês para brasileiros.