The Rwandan Genocide as the Subject of Written and Photographic Reportage - a Comparative Study

Praca opiera się na analizie porównawczej czterech reportaży dotyczących ludobójstwa w Rwandzie – Dzisiaj narysujemy śmierć Wojciecha Tochmana, Nagość życia. Opowieści z bagien Rwandy Jeana Hatzfelda, The Silence Gillesa Peressa oraz zbiór fotografii Jamesa Nachtwey’a. Zbadane zostały przede wszystkim: forma reportażu – używane środki artystycznego wyrazu, eksponowanie historii bohatera, konstrukcja narracji, obecność autora w tekście, sposób gromadzenia materiałów, a także: sposoby oddziaływania na czytelnika (jakie narzędzia zostały użyte w celu wywoływania emocji) oraz kwestia autentyczności przekazu. W celu lepszego zrozumienia fotografii włączonych do pracy, zdjęcia zostały poddane analizie pod kątem budowy kadru, kompozycji, oświetlenia, znajdujących się na nich obiektów, a także pod względem użytych przez reporterów narzędzi. Zestawione reportaże pisane oraz fotograficzne ukazały wspólnotę intencji dziennikarzy w dążeniu do przybliżenia prawdy na temat jednej z największych tragedii XX wieku. Wprowadzanie do analizy tekstów i fotografii stanowią: biografia Rafała Lemkina – twórcy konwencji dotyczącej ludobójstwa, historia plemion zamieszkujących Rwandę, a także sytuacja i rola rwandyjskich oraz światowych mediów w 1994 roku.

The master thesis is based on a comparative analysis of four reports on the genocide in Rwanda – Dzisiaj narysujemy śmierć by Wojciech Tochman, Into the Quick of Life: The Rwandan Genocide by Jean Hatzfeld, The Silence by Gilles Peress, and a collection of photographs by James Nachtwey. The following were mainly examined: the form of reportage - the means of used artistic expression, exposing the hero's story, the construction of the narrative, the presence of the author in the text, the way of collecting materials, as well as: ways of influencing the reader (what tools were used to evoke emotions) and the issue of the authenticity of the reportage. For better understanding the photos included in the work, the photos were analyzed in terms of frame structure, composition, lighting, objects located on them, as well as in terms of the tools used by the reporters. The juxtaposed written and photographic reports showed the commonality of journalists' intentions in their striving to bring closer the truth about one of the most serious tragedies of the 20th century. The texts and photos are introduced to the analysis: the biography of Rafał Lemkin - the creator of the genocide convention, the history of the tribes inhabiting Rwanda, as well as the situation and role of the Rwandan and world media in 1994.