Rozumiejąc uczenie się jako proces aktywnego konstruowania przez podmiot wiedzy we własnym umyśle, zakładamy, że osoba ucząca się organizuje przebieg swego uczenia się, steruje nim i kontroluje go. Do tego celu korzystać może ona z licznych strategii uczenia się, nabywanych i doskonalonych w trakcie rozwoju. Z tej samej perspektywy można spojrzeć na uczenie się motoryczne. Badaniami objęto studentów w sytuacji uczenia się nowych czynności /notorycznych. Bliższej analizie poddane zostały cechy funkcjonowania poznawczego badanych (zdolność odkrywania metareguł, pamięć, wyobraźnia przestrzenna, styl myślenia, typ umysłu, inteligencja) w kontekście korzystania z wiedzy metapoznawczej, jaką jest posługiwanie się strategiami samoregulacji. Dojrzała samoregulacja wymaga bowiem korzystania z takich strategii, co powinno ułatwiać badanym przebieg uczenia się i zwiększać jego skuteczność. Zastosowane metody: obserwacja, Wiedeński System Testów do pomiaru potencjału poznawczego (CORSI - pamięć, WMT - inteligencja, A3DW - wyobraźnia przestrzenna, META - zdolność do odkrywania metareguł)', sondaż diagnostyczny (Skala Typów Umysłu STU, style myślenia, inwentarz wyobraźni i żywość wyobrażeń, „Jak się uczysz"; giętkość strategiczna); eksperyment laboratoryjny.