Anastasia Kamienska. Analyse the figure of female detective

Celem niniejszej pracy, opartej na metodzie filologicznej jest charakterystyka i analiza postaci kobiety detektywa- Anastasii Kamieńskiej na podstawie trzech wybranych utworów Aleksandry Marininej: Kolacja z zabójcą (1992), Płotki giną pierwsze (1995) i Męskie gry (1997). Wstęp został poświęcony sklasyfikowaniu powieści Aleksandry Marininy pod względem gatunkowym, wskazaniu cech wspólnych w literaturze środka i twórczości autorki Kolacji z zabójcą. Następnym podjętym tematem, jest zarys historyczny rozwoju powieści kryminalnej. Największy jej rozwój przypada na wiek XX. co jest pokłosiem polityki Pierestrojki i przemian kulturowych. Pod koniec wstępu został umieszczony krótki życiorys autorki oraz analiza źródeł popularności. W rozdziale I została przedstawiona główna bohaterka serii utworów Maryninej - Anastasia Kamieńska. Omówione zostały cechy wspólne autorki i bohaterki. Przytoczone zostały fragmenty z wywiadu z autorką, w którym przyznaje że podobieństwa między nią a Nastią nie są przypadkowe, choć z biegiem czasu, jest ich coraz mniej. Następnie zostaje poruszony problem stosunku głównej bohaterki do pracy i relacji rodzinnych.W podrozdziale I.1. detektyw Kamieńska na podstawie wybranych cech zostaje wpisana w rolę „detektywa dziwaka”. Rozdział II jest poświęcony wyjaśnieniu skąd Aleksandra Marinina czerpała inspirację tworząc silny charakter Nastasii Kamieńskiej. Autorka przyznaje, że jest on zaczerpnięty jeszcze z czasów Związku Radzieckiego, kiedy liczyła się tylko praca. Wszystko inne zostało zepchnięte na drugi plan: rodzina, zdrowie, a nawet podstawowe życiowe czynności jak jedzenie. W dalszej części rozdziału II zostaje opisane społeczeństwo, otaczające główną bohaterkę, w którym panuje chaos i zakłamanie po wprowadzeniu polityki pierestrojki i rozpadzie Związku Radzieckiego.Zakończenie pracy podsumowuje wywody, podkreśla unikalność bohaterki stworzonej przez Aleksandrę Marininę. Na końcu został umieszczony fragment wywiadu z Marininą, która zdradza dlaczego w Rosji jest uważana za pisarkę, ale nie autorkę.

The purpose of this study, based on philological method is to characterize, and analyse the figure of female detective – Anastasia Kamienska, based on three selected Alexandra Marinina’s works: Stečenie obstoâtel'stv (1992), Šesterki umiraût pervymi (1995), Mužskie igry (1997).The introduction was dedicated to classify works of Alexandra Marinina in terms of their genre, illustrating common features of “middle literature”, and work of author of the Stečenie obstoâtel'stv. The next topic, is the historical overview of the development of crime novel. Its major growth is dated to XX century, which is the aftermath of Perestroika’s policy and cultural changes. At the end of the introduction, there is a short biography of the author and an analysis of the sources of popularity. First chapter presents main character of series by Marinina – Anastasia Kamienska. Similarities in author and the protagonist nature are being discussed. There are quoted fragments from an interview with the author, in which he confesses that the connections between her and Nastia are not accidental, even though with time, there are less and less of them. Next, the problem of the protagonist's attitude toward work and family relations is examined.In subsection I.1. Detective Kamieńska, on the basis of selected features, is assigned the role of a "weird detective". Chapter II is dedicated to describing where Alexandra Marinina took her inspiration from, creating a strong character of Anastasia Kamienska. The author admits that it is taken from the times of the Soviet Union, when work was crucial. Everything else was simplified to the background: family, health, and even basic life activities like food. Further in Chapter II, the society in which the main character live is described as chaos with hypocrisy reigns after the introduction of the perestroika policy and the collapse of the Soviet Union.The end of the work sums up the arguments and emphasizes the uniqueness of the heroine created by Alexandra Marinina. At the end there is an quote from an interview with Marinina, which reveals why in Russia she is considered a writer but not an author.