Niniejsza praca licencjacka zajmuje się problemem środków językowych w języku Niemieckim i Polskim, oraz tym jak zmieniają się one pod wpływem tłumaczenia. Pod uwagę zostały wzięte także emocje, gdyż analiza bazuje na wierszach. Przeanalizowane zostały wybrane wiersze śląskiego poety Josepha von Eichendorffa. Zbadane zostały ich tłumaczenia autorstwa Margarethe Korzeniewicz oraz zmiany językowe przez nią dokonane. Praca odpowiada na pytanie, czy owe zmiany były konieczne, czy też nie. Uwzględnione zostały również techniki tłumaczeniowe, którymi posługiwała się autorka. Niniejsza praca podzielona jest na cztery rozdziały. Pierwszy z nich podejmuje temat teorii tłumaczeń. Zostały w nim również omówione najważniejsze techniki tłumaczeniowe. Następne rozdziały składają się ze wstępu i dwóch podrozdziałów. W drugim rozdziale podjęty został temat zmiany perspektywy, która pojawia się w polskim tłumaczeniu. Na początku została przedstawiona definicja pojęcia oraz podstawy teoretyczne. Pierwszy podrozdział zajmuje się analizą wierszy, w których występuje niniejsze zjawisko oraz wskazuje powiązane z nim techniki tłumaczeniowe. Drugi podrozdział prezentuje wstępne wnioski. Trzeci rozdział pracy zajmuje się zmianą w częściach zdania. Sposób postępowania jest taki sam jak w poprzednim rozdziale, tzn. na początku przedstawione są definicje ważnych pojęć i podstawy teoretyczne. Następnie analizowane są wiersze, a na końcu przedstawione wstępne wnioski. Czwarty rozdział dotyczy zmiany czasownika. Postępowanie przebiega jak w poprzednich rozdziałach. Na końcu pracy zostały przedstawione wnioski oraz odpowiedzi na pytania badawcze. W tej pracy zostało zaprezentowane badanie konfrontatywne. Zostały pokazane różnice oraz podobieństwa. Postępowanie bazuje na metodzie bilateralnej, gdzie Tertium comparationis tworzą badane zjawiska. Metoda bilateralna jest dwustronną metodą badania, tzn. zostało zaprezentowane jak dane zjawisko wygląda zarówno w języku niemieckim, jak i polskim. Te dwie perspektywy zostały ze sobą zestawione, podczas gdy kolejność ich przedstawiania nie ma znaczenia. Badanymi zjawiskami są w tej pracy: zmiana perspektywy, zmiana w częściach zdania oraz zmiana w czasownikach. Zostało pokazane, iż zadanie tłumacza nie jest łatwe oraz że w tłumaczeniu chodzi o przekazywanie znaczenia, a nie słów. Z badań empirycznych wynika, że czasem koniecznie jest dokonanie pewnych zmian podczas tłumaczenia. Jest tak na przykład w przypadku użycia frazeologizmów. Zmiany są często konieczne, ponieważ języki różnią się między sobą układem części zdania i zasadami gramatycznymi. W niektórych przypadkach występujące zmiany są jednak jedynie fantazją tłumacza. Jest to uzasadnione, ponieważ ma on do tego prawo, gdyż przy tłumaczeniu poezji tłumacz sam jest poniekąd poetą. W tej pracy zostały zaprezentowane różne techniki tłumaczeniowe zastosowane przez Margarethe Korzeniewicz, która bardzo dobrze poradziła sobie ze wszystkimi problemami towarzyszącymi tłumaczeniu. Jej tłumaczenia wierszy Eichendorffa mogą stanowić przykład zarówno dla uczniów jak i dla innych tłumaczy.

Diese Bachelorarbeit beschäftig sich mit der Frage der sprachlichen Mittels im Deutschen und im Polnischen und wie sie sich durch die Übersetzung ändern. Es wurden auch damit verbundene Emotionen betrachtet, weil die Analyse auf Gedichten basiert. Gedichten, die ich für die Analyse gewählt habe, sind die Gedichten von einem schlesischen Dichter Joseph von Eichendorff. In dieser Arbeit wurde untersucht, wie Margarethe Korzeniewicz mit der Übersetzung zurechtgekommen ist, welche Übersetzungstechniken angewandt wurden und welche sprachliche Wechsels gemacht wurden. Es wurde entschieden, ob diese Wechsel notwendig waren, oder nicht. Diese Arbeit wurde in vier Kapiteln gegliedert. Der erste Kapitel befasst sich mit der Theorie der Übersetzung und mit Übersetzungstechniken. Folgende Kapiteln bestehen aus einer Einleitung und zwei Unterkapiteln. Im zweiten Kapitel wurde der Wechsel der Perspektive, der in der polnischen Übersetzung vorkommt, besprochen. Am Anfang wurde der Begriff definiert und theoretische Grundlagen wurden dargestellt. Im ersten Unterkapitel wurden die Gedichte, in denen solche Erscheinungen auftreten, analysiert, als auch wurden die Übersetzungsverfahren genannt. Zum Schluss des zweiten Kapitels wurde das Zwischenfazit dargestellt. Der dritte Kapitel der Arbeit beschäftigt sich mit dem Wechsel im Bereich der Satzglieder. Die Vorgehensweise ist dieselbe wie im ersten Kapitel. Zum erst gibt es eine Definition von wichtigen Begriffen und die Darstellung von theoretischen Grundlagen. Dann wurden die Gedichte und Techniken analysiert. Am Ende folgt die Darstellung vom Zwischenfazit. Der vierte Kapitel betrifft den Wechsel im Bereich der Verben. Das Vorgehen verläuft wie in den vorigen Kapiteln. Am Ende der Arbeit wurden die Schlussfolgerungen präsentiert, und die zentralen Forschungsfragen wurden beantwortet. In dieser Arbeit wurde eine konfrontative Untersuchung dargestellt. Es wurden Unterschiede und Gemeinsamkeiten gezeigt. Das Verfahren basiert auf der bilateralen Methode. Das Tertium comparationis bilden die untersuchten Erscheinungen. Die bilaterale Methode ist eine zweiseitige Methode der Untersuchung, d.h. es wurde präsentiert wie eine Erscheinung sowohl im polnischen, als auch im deutschen aussieht. Diese zwei Sichten wurden miteinander konfrontiert. Die Reihenfolge von diesen Darstellung spielt keine Rolle. Die untersuchten Erscheinungen bilden in dieser Arbeit die Perspektivierung, der Wechsel in den Satzglieder und der Wechsel in den Verben. Es wurde gezeigt, dass ein Übersetzer beschäftigt sich mit einer nicht einfachen Aufgabe. Am wichtigsten ist, dass der Übersetzer die Bedeutung, nicht die Wörter, vermittelt. Aus den empirischen Untersuchungen folgt, dass es manchmal notwendig ist, einige Wechsel zu vornehmen. Es ist so z.B. im Falle von der Benutzung der Phraseologismen. Wechsels sind oft nötig, weil die Satzgliedstellung unterscheidet sich zwischen Sprachen. In einigen Fällen ist es aber nur eine Phantasie des Übersetzers. Er hat die Recht dazu, weil beim Übersetzen der Dichtung ist er wie ein Dichter selbst. Es wurde gezeigt welche Techniken und Übersetzungsverfahren Margarethe Korzeniewicz benutzt hat und wie sie mit alle mit dem Übersetzen verbundenen Problemen gut zurechtgekommen ist. Ihre Übersetzungen von Gedichten Eichendorffs können einen Beispiel sowohl für die Studenten, als auch für andere Übersetzers sein.